Burbonska restauracija (Španija)

Restauracija španski: Restauración ili Burbonska restauracija (španski: Restauración borbónica) je izraz kojim se označava period historije Španije od 1874. do 1931. godine u kome je vladao režim ustavne parlamentarne monarhije pod kraljevima iz dinastije Bourbon. Započeo je krajem 1874. godine kada je general Arsenio Martínez Campos izvršio puč kojim je svrgnuta kratkotrajna Prva Španska Republika, a nakon koga je na prijestolje došao kralj Afonso XII, sin kraljice Isabelle II svrgnute u Septembarskoj revoluciji šest godina ranije. Novi režim, čiji je arhitekt bio konzervativni premijer Antonio Cánovas del Castillo, je kao glavni cilj imao uspostavu stabilnosti i u tu je svrhu uveden dvostranački sistem, tzv. turnismo u kome su se Konzervativna i Liberalna stranka trebala redovno izmjenjivati na vlasti uz unaprijed određene rezultate izbora. Nakon završetka Trećeg karlističkog rata 1876. na tlu same Španije nije bilo većih sukoba, ali su u kolonijama kao Kuba i Filipini izbili ratovi za nezavisnost, koji su 1898. kulminirali američkom intervencijom. Oslabljena i ponižena Španija se, uspkros manjih reformi i određenom ekonomskom napretku, nije uspjela dovoljno oporaviti da iskoristi svoju neutralnost u Prvom svjetskom ratu, a duboko akumulirano nezadovoljstvo među narodnim masama se odražavalo kroz podršku katalonskkom i baskijskom separatizmu, kao i radikalnoj ljevici. Godine 1923. je generalo Miguel Primo de Rivera izveo puč i uspostavio diktaturu koja je okončana 1930. godine. Njegovi nasljednici su godine 1931. mirno predali vlast radikalnim političarima koji su proglasili Drugu špansku republiku, a tada već potpuno omraženi kralj Alfonso XIII je otišao u egzil. Dinastija Bourbon se na vlast vratila tek 1974. godine kada je tadašnji diktator Francisco Franco kao svoga nasljednika na čelu države odredio princa Juana Carlosa.