Topčider
Šumoviti park Topčider prostire se na 111.336 m2, u dolini Topčiderske reke, i već 150 godina je jedno od najomiljenijih izletišta Beograđana.
| Topčider | |
|---|---|
 Obelisk u Topčiderskom parku
| |
| Grad | Beograd |
| Opština | Savski venac Rakovica Čukarica |
  Topčider Topčider (Beograda)
| |
Naziv Topčider je turska reč, preuzeta iz persijskog jezika, i znači tobdžijska dolina. To je bilo mesto gde su Turci lili topove za napad na Beograd 1521. Uređenje Topčidera otpočeo je 1831. knez Miloš Obrenović gradnjom konaka, crkve, zatim kafane, kasarne i parka.
U prvim decenijama 19. veka, ovaj predeo je bio pun vinograda i letnjikovaca imućnih ljudi. Na barovitom prostoru, u trski i rogozu, nikao je prvi park u Beogradu. O začecima parka postoji trag u zanimljivom dokumentu - pismu od 24. februara 1831. godine, u kome se, između ostalog, kaže: "Nikakva kola ne puštajte da preko Topčidera idu, da livade kvare". Oko Konaka kneza Miloša, između 1831. i 1833. posađeni su u nekadašnje krečane platani koji su i do danas sačuvani. Topčider su znalački zasadili češki vrtlari. Centralni deo, cvetni parter, kao simetrična kompozicija prema Miloševom konaku, završava se ispred kamenog obeliska (podignutog 1859) i tako je naglašen paradni karakter ovog dela.
Posle Drugog svetskog rata pristupilo se regulaciji Topčiderske reke, pa je i na taj način ovaj prirodni kompleks postao najposećenije izletište Beograđana. U ovom šumskom ambijentu, nalaze se i Topčiderska crkva, Dom garde, kao i nekoliko ugostiteljskih objekata.
Prostorna kulturno-istorijska celina „Topčider“ je 1987. godine utvrđena za kulturno dobro od izuzetnog značaja za SR Srbiju (Odluka, „Sl.glasnik SRS“ br.47/87 Arhivirano 2011-12-23 na Wayback Machine-u) zbog posebnih prirodnih, estetskih, kulturnih i istorijskih vrednosti koje sadrži.