Pär Lagerkvist

Per Lagerkvist (šve. Pär Fabian Lagerkvist; Vekše, 23. maj 1891 — Stokholm, 11. jul 1974) je bio švedski književnik, dobitnik Nobelove nagrade za književnost 1951. godine. Pisao je poeziju, pozorišne komade, romane, pripovetke i eseje od svojih ranih 20ih do 70ih godina života. Centralni motiv njegovog dela je moralno pitanje dobra i zla. Iako nije verovao u crkvene doktrine, u delima je koristio hrišćanske religijske motive i ličnosti.

Pär Fabian Lagerkvist
Biografske informacije
Rođenje	(1891-05-23)23. 5. 1891. Växjö, Švedska
Smrt	11. 7. 1974. (dob: 83) Stockholm, Švedska
Nacionalnost	švedska
Obrazovanje
Zanimanje	pjesnik, dramatičar, romanopisac, esejist
Opus
Jezik	švedski
Nagrade
Nobelova nagrada za književnost 1951

Noblovu nagradu je dobio 1951. godine, za roman „Baraba“ (Barabba) iz 1950., dok mu je najpoznatiji roman „Patuljak“ (Dvärgen) iz 1944. godine.

Poreklom je sa sela koje je opisao u delu „Gost u stvarnosti“. U mladosti je bio pod uticajem darvinizma i radikalnih ideja. Svoja shvatanja iznosi u esejima „Umetnost reči i umetnost slike“ i „Pozorište“, zalažući se za umetnost koja spaja sadržaj i formu. Ekspresionističke su mu pesme u stihu i prozi „Strah“, hibridna zbirka proze, poezije i drame „Haos“, i prozni tekst „Večiti smeh“.

Raskrstivši sa eksperimentisanjem (proza „Jutro“, poezija „Put srećnika“, ljubavne pesme „Pesme srca“) vraća se slici borbe mraka i svetlosti u zbirkama kratke proze „Zle priče“, aforizmima „Pobeđeni život“ u kojima opisuje raskol između života i čoveka, drami „Onaj kome je dato da opet živi svoj život“ i novelama „Borbeni duh“.

Tridesetih godina 20. veka je pod uticajem pesimizma, ali i angažovanja za humanističke ideale (pesme „Kraj logorske vatre“, eseji „Pesnica“, novela „Dželat“, drame „Čovek bez duše“ i „Pobeda u mraku“, pesme „Pesma i borba“, satira „U to vreme“).

Jednu drugu liniju njegovog stvaralaštva obeležava drama „Svetojovanjski san u sirotinjskom domu“, koja se kasnije razvija u u niz proza sa mitskim simbolizmom („Patuljak“, „Baraba“, „Sibila“, „Ahasferova smrt“) i zbirci pesama „Večernja zemlja“.

Djela

• "Željezo i ljudi",
• "Vječiti smiješak",
• "Okrutne priče",
• "Baraba",
• "Sibila",
• "Hodočasnik na moru",
• "Posljednji čovjek",
• "Čovjek bez duše",
• "Pobjeda u tmini".