Manirizam

Manirizam (italijanski manierismo) poseban likovni izraz u razdoblju između visoke renesanse i baroka; traje odprilike od 1520/1530. do 1600. godine.

Značajna je pojava prvenstveno u talijanskom slikarstvu (Pontormo, Parmigianiono, Bronzino), a manje u kiparstvu (Cellini, Giovanni da Bologna). Obilježja manirizma su odstupanje od harmonične uravnoteženosti i renesansne kompozicije, a u koloritu su jaki kontrasti tame i svjetla. Proporcije likova su izdužene, izrazi lica ekstatični, a milje u kojem su smještene figure i grupe ostaje neodređen ili samo nagovješten.