mugio

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: mugī-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	mugiō	mugior	mugiam	mugiar	—	—
	2 p.	mugis	mugīris	mugias	mugiāris	mugī	mugīre
	3 p.	mugit	mugītur	mugiat	mugiātur	—	—
Plur.	1 p.	mugīmus	mugīmur	mugiāmus	mugiāmur	—	—
	2 p.	mugītis	mugimini	mugiātis	mugiāmini	mugīte	mugimini
	3 p.	mugiunt	mugiuntur	mugiant	mugiantur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	mugiēbam	mugiēbar	mugīrem	mugīrer
	2 p.	mugiēbas	mugiebāris	mugīres	mugirēris
	3 p.	mugiēbat	mugiebātur	mugīret	mugirētur
Plur.	1 p.	mugiebāmus	mugiebāmur	mugirēmus	mugirēmur
	2 p.	mugiebātis	mugiebamini	mugirētis	mugirēmini
	3 p.	mugiēbant	mugiebantur	mugīrent	mugirentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	mugiam	mugiar	—
	2 p.	mugies	mugiēris	mugīto
	3 p.	mugiet	mugiētur	mugīto
Plur.	1 p.	mugiēmus	mugiēmur	—
	2 p.	mugiētis	mugiemini	mugitōte
	3 p.	mugientur	mugiunto

Infīnitivus praesentis actīvi	mugīre
Infīnitivus praesentis passīvi	mugīri
Participium praesentis actīvi	mugiens
Gerundium	mugiendi
Gerundivum	mugiendus, -a, -um

Основа перфекта: mugīv-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	mugīvī	mugīverim	mugīveram	mugīvissem	mugīverō
	2 p.	mugīvisti	mugīveris	mugīveras	mugīvisses	mugīveris
	3 p.	mugīvit	mugīverit	mugīverat	mugīvisset	mugīverit
Pl.	1 p.	mugīvimus	mugīverimus	mugīverāmus	mugīvissēmus	mugīverimus
	2 p.	mugīvistis	mugīveritis	mugīverātis	mugīvissētis	mugīveritis
	3 p.	mugīvērunt	mugīverint	mugīverant	mugīvissent	mugīverint

Infīnitivus perfecti actīvi	mugīvisse

Основа супина: mugīt-

Participium perfecti passivi	mugītus, -a, -um
Participium futuri activi	mugītūrus, -a, -um
Supinum I	mugītum
Supinum II	mugītū

mugio

Глагол, четвёртое спряжение.

Корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. мычать (bos mugit L): mugientes крупный рогатый скот (mugientium greges H, Ap);
2. греметь, гудеть (tubae clangor mugit V); трещать (malus mugit procellis H): m. alicui M шумно выражать кому-л. одобрение. ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

От ??