disseco

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: dissecā-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	dissecō	dissecor	dissecem	dissecer	—	—
	2 p.	dissecas	dissecāris	disseces	dissecēris	dissecā	dissecare
	3 p.	dissecat	dissecātur	dissecet	dissecētur	—	—
Plur.	1 p.	dissecāmus	dissecāmur	dissecēmus	dissecēmur	—	—
	2 p.	dissecātis	dissecāmini	dissecētis	dissecēmini	dissecāte	dissecamini
	3 p.	dissecant	dissecantur	dissecent	dissecentur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	dissecābam	dissecābar	dissecārem	dissecārer
	2 p.	dissecābas	dissecabāris	dissecāres	dissecarēris
	3 p.	dissecābat	dissecabātur	dissecāret	dissecarētur
Plur.	1 p.	dissecabāmus	dissecabāmur	dissecarēmus	dissecarēmur
	2 p.	dissecabātis	dissecabamini	dissecarētis	dissecarēmini
	3 p.	dissecābant	dissecabantur	dissecarent	dissecarentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	dissecābo	dissecabor	—
	2 p.	dissecābis	dissecaberis	dissecāto
	3 p.	dissecābit	dissecabitur	dissecāto
Plur.	1 p.	dissecabimus	dissecabimur	—
	2 p.	dissecabitis	dissecabimini	dissecatōte
	3 p.	dissecabuntur	dissecanto

Infīnitivus praesentis actīvi	dissecāre
Infīnitivus praesentis passīvi	dissecāri
Participium praesentis actīvi	dissecāns
Gerundium	dissecandī
Gerundivum	dissecandus, -a, -um

Основа перфекта: dissecāv-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	dissecāvī	dissecāverim	dissecāveram	dissecāvissem	dissecāverō
	2 p.	dissecāvisti	dissecāveris	dissecāveras	dissecāvisses	dissecāveris
	3 p.	dissecāvit	dissecāverit	dissecāverat	dissecāvisset	dissecāverit
Pl.	1 p.	dissecāvimus	dissecāverimus	dissecāverāmus	dissecāvissēmus	dissecāverimus
	2 p.	dissecāvistis	dissecāveritis	dissecāverātis	dissecāvissētis	dissecāveritis
	3 p.	dissecāvērunt	dissecāverint	dissecāverant	dissecāvissent	dissecāverint

Infīnitivus perfecti actīvi	dissecāvisse

Основа супина: dissecāt-

Participium perfecti passivi	dissecātus, -a, -um
Participium futuri activi	dissecātūrus, -a, -um
Supinum I	dissecātum
Supinum II	dissecātū

disseco

Глагол, первое спряжение.

Приставка: dis-; корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. рассекать, разрубать, разрезать (aliquem и aliquid PM, Lampr, Ap, Su, AG) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

От ??