Saltar para o conteúdo

esperanto

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.
livro-texto em esperanto

Substantivo

[editar]

es.pe.ran.to, masculinosem plural

  1. (linguística) língua internacional, proposta pelo médico polonês L. L. Zamenhof em 1887, aproveitando a internacionalidade de elementos lexicológicos (código de língua ISO 639-3: epo)
    • Das línguas artificiais criadas até hoje, o esperanto talvez seja a mais bem sucedida.

Traduções

[editar]

Verbetes derivados

[editar]

Etimologia

[editar]
Do esperanto Esperanto (eo) ("aquele que tem esperança", pseudônimo de Zamenhof).

Pronúncia

[editar]

Brasil

[editar]

Portugal

[editar]

Ver também

[editar]

No Wikcionário

[editar]



Na Wikipédia

[editar]

Ligações externas

[editar]

Substantivo

[editar]

es.pe.ran.to, sem plural

  1. (linguística) esperanto
    • Esperanto flitet nga 2000 persona te cilet e kane gjuhe te lindur megjithse artificiale.

Sinônimos

[editar]

Etimologia

[editar]
Do esperanto Esperanto (eo).

Ver também

[editar]

No Wikcionário

[editar]

Substantivo

[editar]

es.pe.ran.to, masculinosem plural

  1. (linguística) esperanto
    • Entre as traduzions curiosas d'a obra "Don Quixot d'A Mancha" son destacables as publicatas en esperanto. (Entre as traduções curiosas da obra "Dom Quixote" destacam-se as publicadas em esperanto.)

Verbetes derivados

[editar]

Etimologia

[editar]
Do esperanto Esperanto (eo).

Ver também

[editar]

No Wikcionário

[editar]

Substantivo

[editar]

es.pe.ran.to, masculinosem plural

  1. (linguística) esperanto
    • esperanto ta destináu pa servir como idioma auxiliar internacional. (A função do esperanto é servir como um idioma auxiliar internacional.)

Formas alternativas

[editar]

Verbetes derivados

[editar]

Etimologia

[editar]
Do esperanto Esperanto (eo).

Pronúncia

[editar]

Ver também

[editar]

No Wikcionário

[editar]

Substantivo

[editar]

es.pe.ran.to, sem plural

  1. (linguística) esperanto
    • Je, króm esperanto, nôczãsczi brëkòwanym sztëcznym jãzëkã swiata.

Etimologia

[editar]
Do esperanto Esperanto (eo).

Ver também

[editar]

No Wikcionário

[editar]

Substantivo

[editar]

es.pe.ran.to, masculinosem plural

  1. (linguística) esperanto
    • Alguns règims totalitaristes van perseguir i prohibir l´esperanto durant el segle XX. (Alguns regimes totalitaristas perseguiram e proibiram o esperanto durante o século XX.)

Verbetes derivados

[editar]

Etimologia

[editar]
Do esperanto Esperanto (eo).

Ver também

[editar]

No Wikcionário

[editar]

Referências

[editar]

Substantivo

[editar]

es.pe.ran.to, neutrosem plural

  1. (linguística) esperanto
    • Po válce touha po míru a harmonii vzbudila nové naděje, díky čemuž se esperanto velmi rychle šířilo.

Declinação

[editar]

Verbetes derivados

[editar]

Etimologia

[editar]
Do esperanto Esperanto (eo).

Pronúncia

[editar]

Ver também

[editar]

No Wikcionário

[editar]

Referências

[editar]

Substantivo

[editar]

es.pe.ran.to

  1. (linguística) esperanto
    • Rêzimanê esperanto gelek asan û zagonmend e, ji tenê 16 zagonan berhev dibe.

Formas alternativas

[editar]

Sinônimos

[editar]

Etimologia

[editar]
Do esperanto Esperanto (eo).

Ver também

[editar]

No Wikcionário

[editar]

Substantivo

[editar]

es.pe.ran.to, neutrosem plural

  1. (linguística) esperanto
    • Esperanto har 22 konsonanter og 5 vokaler. (O esperanto possui 22 consoantes e 5 vogais.)

Declinação

[editar]

Verbetes derivados

[editar]

Etimologia

[editar]
Do esperanto Esperanto (eo).

Pronúncia

[editar]

Ver também

[editar]

No Wikcionário

[editar]

Referências

[editar]

Substantivo

[editar]

es.pe.ran.to, neutro, sem plural

  1. (linguística) esperanto
    • Esperanto bolo v roku 1924 uznané ako jasný jazyk v telegrafii.

Verbetes derivados

[editar]

Etimologia

[editar]
Do esperanto Esperanto (eo).

Ver também

[editar]

No Wikcionário

[editar]

Referências

[editar]

Substantivo

[editar]

es.pe.ran.to, neutro, sem plural

  1. (linguística) esperanto
    • Najbolj razširjen umetni sporazumevalni jezik je esperanto.

Declinação

[editar]

Verbetes derivados

[editar]

Etimologia

[editar]
Do esperanto Esperanto (eo).

Ver também

[editar]

No Wikcionário

[editar]

Substantivo

[editar]

es.pe.ran.to, masculinosem plural

  1. (linguística) esperanto
    • El esperanto es el más exitoso de todos los idiomas planificados hasta el día de hoy. (O esperanto é, até o dia de hoje, a mais exitosa das línguas construídas.)

Verbetes derivados

[editar]

Etimologia

[editar]
Do esperanto Esperanto (eo).

Pronúncia

[editar]

Espanhol hispano-americano

[editar]

Espanhol peninsular

[editar]

Ver também

[editar]

No Wikcionário

[editar]

Referências

[editar]

(em espanhol)esperanto” in Diccionario de la Lengua Española, Vigésima segunda edición. Madrid: Real Academia Española, 2001.

Substantivo

[editar]

es.pe.ran.to

  1. pessoa que tem esperança

Declinação

[editar]

Etimologia

[editar]
De esper -ant-   -o.

Pronúncia

[editar]

Ver também

[editar]

No Wikcionário

[editar]

Substantivo

[editar]

es.pe.ran.to, sem plural

  1. (linguística) esperanto
    • Esperanto keele kirjutamiseks kasutatakse ladina kirja. (O esperanto utiliza o alfabeto latino.)

Sinônimos

[editar]

Etimologia

[editar]
Do esperanto Esperanto (eo).

Ver também

[editar]

No Wikcionário

[editar]

Referências

[editar]

Substantivo

[editar]

es.pe.ran.to, sem plural

  1. (linguística) esperanto
    • Esperanto er eyðkent á tann hátt, at tað er sera reglufast, og hvør orðaflokkur hevur sína ending.

Etimologia

[editar]
Do esperanto Esperanto (eo).

Ver também

[editar]

No Wikcionário

[editar]

Substantivo

[editar]

es.pe.ran.to, sem plural

  1. (linguística) esperanto
    • Esperanto on täysin äänteenmukainen kieli: jokainen kirjain äännetään ja kukin kirjain merkitsee aina samaa äännettä. (O esperanto é uma língua completamente fonética: cada letra é pronunciada e possui sempre o mesmo som.)

Declinação

[editar]

Sinônimos

[editar]

Verbetes derivados

[editar]

Etimologia

[editar]
Do esperanto Esperanto (eo).

Ver também

[editar]

No Wikcionário

[editar]

Referências

[editar]

Substantivo

[editar]

e.spe.ran.to, masculinosem plural

  1. (linguística) esperanto

Verbetes derivados

[editar]

Etimologia

[editar]
Do esperanto Esperanto (eo).

Ver também

[editar]

No Wikcionário

[editar]

Substantivo

[editar]

es.pe.ran.to, masculinosem plural

  1. (linguística) esperanto
    • A gramática do esperanto baséase en 16 regras sen excepcións. (A gramática do esperanto baseia-se em 16 regras sem exceções.)

Verbetes derivados

[editar]

Etimologia

[editar]
Do esperanto Esperanto (eo).

Ver também

[editar]

No Wikcionário

[editar]

Ligações externas

[editar]

Substantivo

[editar]

es.pe.ran.to, sem plural

  1. (linguística) esperanto
    • Le grammatica de esperanto esse multo agglutinative, inspirate per russo e german. (A gramática do esperanto é muito aglutinativa, inspirada no russo e no alemão.)

Verbetes derivados

[editar]

Etimologia

[editar]
Do esperanto Esperanto (eo).

Pronúncia

[editar]

Ver também

[editar]

No Wikcionário

[editar]

Substantivo

[editar]

es.pe.ran.to, sem plural

  1. (linguística) esperanto
    • Hitler mintist stuttlega á esperanto í MK.

Formas alternativas

[editar]

Verbetes derivados

[editar]

Etimologia

[editar]
Do esperanto Esperanto (eo).

Ver também

[editar]

No Wikcionário

[editar]

Adjetivo

[editar]
  Singular Plural
Masculino
Feminino
Comum aos dois
géneros/gêneros
esperanto esperanto

e.spe.ran.to, comum aos dois génerosinvariável

  1. (linguística) relacionado ao idioma esperanto
    • La grammatica esperanto è volutamente molto semplificata e regolare. (A gramática do esperanto é intencionalmente muito simplificada e regular.)

Substantivo

[editar]

e.spe.ran.to, masculinosem plural

  1. (linguística) esperanto
    • Ci sono proposta per usare l´esperanto come lingua franca nell'Unione Europea. (Existem propostas para se usar o esperanto como língua franca na União Europeia.)
  2. linguagem comum:
    • L'italiano è l'esperanto della musica classica. (O italiano é a linguagem comum da música clássica.)
    • Il linguaggio del corpo è l´esperanto per comunicare universalmente le emozioni. (A linguagem do corpo é língua comum para comunicar universalmente as emoções.)

Sinônimos

[editar]

Verbetes derivados

[editar]

Etimologia

[editar]
Do esperanto Esperanto (eo).
  • Datação: aproximadamente 1905

Pronúncia

[editar]

Ver também

[editar]

No Wikcionário

[editar]

Referências

[editar]

Substantivo

[editar]

es.pe.ran.to, sem plural

  1. (linguística) esperanto
    • Dienēdams armijā, Harisons sāka interesēties par esperanto, kas vēlāk parādās vairākos viņa darbos.

Sinônimos

[editar]

Etimologia

[editar]
Do esperanto Esperanto (eo).

Ver também

[editar]

No Wikcionário

[editar]

Referências

[editar]

Substantivo

[editar]

es.pe.ran.to, sem plural

  1. (linguística) esperanto
    • Esperanto ave entre sento mil e un milion parlantes en la mundo. (O esperanto tem entre cem mil e um milhão de falantes no mundo.)

Formas alternativas

[editar]

Etimologia

[editar]
Do esperanto Esperanto (eo).

Pronúncia

[editar]

Ver também

[editar]

No Wikcionário

[editar]

Substantivo

[editar]

es.pe.ran.to, sem plural

  1. (linguística) esperanto
    • Daugelis Šekspyro veikalų yra išversta į esperanto kalbą. (Muitas obras de Shakespeare foram traduzidas para o esperanto.)

Declinação

[editar]

Sinônimos

[editar]

Verbetes derivados

[editar]

Etimologia

[editar]
Do esperanto Esperanto (eo).

Pronúncia

[editar]

Ver também

[editar]

No Wikcionário

[editar]

Referências

[editar]

Substantivo

[editar]

es.pe.ran.to, sem plural

  1. (linguística) esperanto
    • Fantantsika izy ankehitriny satria izy no namorona ny fanipihan'ny teny esperanto.

Formas alternativas

[editar]

Etimologia

[editar]
Do esperanto Esperanto (eo).

Substantivo

[editar]

es.pe.ran.to, masculinoneutrosem plural

  1. (linguística) esperanto
    • Esperanto er ikke et offisielt språk i noe land. (O esperanto não é a língua oficial de país algum.)

Declinação

[editar]

Verbetes derivados

[editar]

Etimologia

[editar]
Do esperanto Esperanto (eo).

Ver também

[editar]

No Wikcionário

[editar]

Referências

[editar]

Substantivo

[editar]

es.pe.ran.to, sem plural

  1. (linguística) esperanto

Etimologia

[editar]
Do esperanto Esperanto (eo).

Pronúncia

[editar]

Ver também

[editar]

No Wikcionário

[editar]

Substantivo

[editar]

es.pe.ran.to, masculinosem plural

  1. (linguística) esperanto
    • La genèsi de l’esperanto ven de l'istòria personala de Zamenhof. (A génese do esperanto vem da história pessoal de Zamenhof.)

Etimologia

[editar]
Do esperanto Esperanto (eo).

Ver também

[editar]

No Wikcionário

[editar]

Substantivo

[editar]

es.pe.ran.to, sem plural

  1. (linguística) esperanto

Etimologia

[editar]
Do esperanto Esperanto (eo).

Ver também

[editar]

No Wikcionário

[editar]

Substantivo

[editar]
  Singular Plural
Masculino esperanto
e.spe.ran.to
Feminino
Comum aos dois
géneros/gêneros

e.spe.ran.to, masculinosem plural

  1. (linguística) esperanto
    • Le doe pì spantià d'antlora a j'ero ël volapük e l´esperanto.

Sinônimos

[editar]

Etimologia

[editar]
Do esperanto Esperanto (eo).

Ver também

[editar]

No Wikcionário

[editar]

Substantivo

[editar]

es.pe.ran.to, neutrosem plural

  1. (linguística) esperanto
    • Esperanto jest najpopularniejszym językiem sztucznym na świecie. (O esperanto é a língua artificial mais popular do mundo.)

Declinação

[editar]

Verbetes derivados

[editar]

Etimologia

[editar]
Do esperanto Esperanto (eo).

Ver também

[editar]

No Wikcionário

[editar]

Referências

[editar]

Substantivo

[editar]

es.pe.ran.to, masculinosem plural

  1. (linguística) esperanto
    • esperanto ais üna lingua neutrela. (O esperanto é uma língua neutra.)

Etimologia

[editar]
Do esperanto Esperanto (eo).

Ver também

[editar]

No Wikcionário

[editar]

Referências

[editar]

Substantivo

[editar]

es.pe.ran.to, neutrosem plural

  1. (linguística) esperanto
    • Primul dicționar de esperanto pentru vorbitorii de limba română a apărut în 1889. (O primeiro dicionário de esperanto para falantes de romeno apareceu em 1889.)

Declinação

[editar]

Sinônimos

[editar]

Verbetes derivados

[editar]

Etimologia

[editar]
Do esperanto Esperanto (eo), pelo francês espéranto.

Ver também

[editar]

No Wikcionário

[editar]

Referências

[editar]

Substantivo

[editar]

es.pe.ran.to, sem plural

  1. (linguística) esperanto
    • Esperanto gramatėka uofėcēlē remas šešiuolėka paprastū gramatėkas taisīkliu.

Sinônimos

[editar]

Etimologia

[editar]
Do esperanto Esperanto (eo).

Ver também

[editar]

No Wikcionário

[editar]

Substantivo

[editar]

e.spe.ran.to, masculinosem plural

  1. (linguística) esperanto

Etimologia

[editar]
Do esperanto Esperanto (eo).

Ver também

[editar]

No Wikcionário

[editar]

Substantivo

[editar]

es.pe.ran.to, sem plural

  1. (linguística) esperanto
    • Broj ljudi koji govore esperanto je nepoznat. (O número de falantes de esperanto é desconhecido.)

Formas alternativas

[editar]

Declinação

[editar]

Verbetes derivados

[editar]

Etimologia

[editar]
Do esperanto Esperanto (eo).

Pronúncia

[editar]

Ver também

[editar]

No Wikcionário

[editar]

Referências

[editar]

Substantivo

[editar]

es.pe.ran.to, sem plural

  1. (linguística) esperanto
    • Twůrca godki počůnkowo nazwou esperanto "lingvo internacia".

Etimologia

[editar]
Do esperanto Esperanto (eo).

Ver também

[editar]

No Wikcionário

[editar]

Substantivo

[editar]

es.pe.ran.to, masculinoneutrosem plural

  1. (linguística) esperanto
    • Wšě móžne rěče mnohi wuknje, jendźelski, francoski, esperanto a štó wě što, štož snadź ženje w dušowpastyrstwje wužić njemóže - jenož rěče swojich wosadnych njewuknje. (Katolski Posoł, 1911)
    • To přichodny króć nochcył hižo na lochke ramjo brać, słowjanski esperanto ma w zapadnej Europje swoje mjezy. (Rozhlad 1993)

Declinação

[editar]

Verbetes derivados

[editar]

Etimologia

[editar]
Do esperanto Esperanto (eo).

Ver também

[editar]

No Wikcionário

[editar]

Referências

[editar]

Substantivo

[editar]

es.pe.ran.to, masculinosem plural

  1. (linguística) esperanto

Declinação

[editar]

Etimologia

[editar]
Do esperanto Esperanto (eo).

Ver também

[editar]

Referências

[editar]

Substantivo

[editar]

es.pe.ran.to, comumsem plural

  1. (linguística) esperanto
    • Esperanto är betydligt lättare att lära sig än de flesta etniska språken. (O esperanto é muito mais fácil de aprender do que a maioria das línguas étnicas.)

Declinação

[editar]

Verbetes derivados

[editar]

Etimologia

[editar]
Do esperanto Esperanto (eo).

Pronúncia

[editar]

Ver também

[editar]

No Wikcionário

[editar]

Referências

[editar]

Substantivo

[editar]

es.pe.ran.to, sem plural

  1. (linguística) esperanto
    • Esperanto grammatikasini istisnolarsiz 16 qoida ko‘rinishida tasniflash mumkin.

Verbetes derivados

[editar]

Etimologia

[editar]
Do esperanto Esperanto (eo).

Ver também

[editar]

No Wikcionário

[editar]

Substantivo

[editar]

es.pe.ran.to, sem plural

  1. (linguística) esperanto
    • I gn a-st eto ene lådje literateure en esperanto, ratournêye oudonbén oridjinnåle.

Verbetes derivados

[editar]

Etimologia

[editar]
Do esperanto Esperanto (eo).

Ver também

[editar]

No Wikcionário

[editar]

Substantivo

[editar]

es.pe.ran.to, masculinosem plural

  1. (linguística) esperanto
    • Ghe xe par doparar l´esperanto come lengua franca ne l'Union Europea. (Existem propostas para se usar o esperanto como língua franca na União Europeia.)

Verbetes derivados

[editar]

Etimologia

[editar]
Do esperanto Esperanto (eo).

Ver também

[editar]

No Wikcionário

[editar]

Substantivo

[editar]

es.pe.ran.to, sem plural

  1. (linguística) esperanto

Sinônimos

[editar]

Etimologia

[editar]
Do esperanto Esperanto (eo).

Ver também

[editar]

No Wikcionário

[editar]