وہابیت
' |
مضامین بسلسلہ اسلام : |
اہم شخصیتاں
|
تعطیلات ومناسبات
|
وہابیت، اہل سنت دے اک فرقے دا ناں اے جو بارہويں صدی دے اواخر تے تیرہويں صدی دے اوائل وچ سعودی عرب وچ محمد بن عبدالوہاب دے ذریعے وجود وچ آیا۔ اس فرقے دے پیروکاراں نوں وہابی کہیا جاندا اے۔ وہابی فروع دین وچ احمد بن حنبل دی پیروی کردے نيں۔ انہاں دی اکثریت جزیرہ نمائے عرب دے مشرقی حصے وچ مقیم نيں۔ اس فرقے دے مشہور مذہبی پیشواواں وچ ابن تیمیہ، ابن قیم تے محمد بن عبدالوہاب قابل ذکر نيں۔ وہابی کسے بابے تے چوٹھے پیر نوں نئی مندے۔ وہابی صرف اللہ تے اللہ دے رسول دی اطاعت کردے نے، الحمدللہ ۔
وہابی قرآن تے سنت وچ تأویل دے بجائے آیات تے روایات دے ظاہر اُتے عمل کرنے دے معتقد نيں۔ اس بنا اُتے اوہ بعض آیات و روایات دے ظاہر اُتے استناد کردے ہوئے خدائے متعال دے اعضا و جوارح قائل ہُندے ہوئے اک طرح توں تشبیہ تے تجسیم دے معتقد نيں۔
وہابی اعتقادات دے مطابق اہل قبور حتی پیغمبر اکرم(ص) تے ائمہ معصومین دی زیارت، انہاں دے قبور دی تعمیر؛ انہاں اُتے مقبرہ یا گنبد بنانا، انہاں ہستیاں توں متوسل ہونا تے انہاں قبور توں تبرک حاصل کرنا حرام اے۔ وہابی مذکورہ تمام اعمال نوں بدعت تے موجب شرک سمجھدے نيں ايسے بنا اُتے سعودی عرب اُتے مسلط ہونے دے بعد وہابیاں نے تمام اسلامی مقدست بطور خاص شیعہ مقدس تھاںواں نوں منہدم کرنا شروع کيتا، انہدام جنت البقیع ايسے سلسلے دی اک کڑی سی جس وچ ائمہ بقیع دے علاوہ کئی دوسرے بزرگ صحابیاں تے صحابیات دے مزار نوں سنہ1344ھ وچ وہابیاں نے منہدم کر دتا۔
نجد دے اک قبیلے دا سردار محمد بن سعود جو "درعیہ" دا حاکم سی، نے محمد بن عبدالوہاب دے نظریات نوں قبول کردے ہوئے اس دے نال عہد و پیمان بنھیا جس دے نتیجے وچ انہاں نے سنہ ۱۱۵٧ھ وچ نجد تے اس دے آلے دوالے اُتے قبضہ کردے ہوئے انہاں نظریات نوں پورے جزیرہ نمائے عرب وچ پھیلیانا شروع کر دتا۔ ریاض نوں فتح کرنے دے بعد اسنوں دارالخلافہ قرار دتا جو حالے وی سعودی شاہی حکومت دا دارالخلافہ اے۔ موجودہ دور وچ سعودی عرب دا سرکاری مذہب وہابیت اے جتھے اس فرقے دے علماء دے فتوےآں اُتے حکومتی سربراہی وچ عمل درآمد کيتا جاندا اے۔
بانی
[سودھو]اس فرقہ دا بانی محمّد بن عبدالوہاب (متوفی۱۲۰٦ق) اے۔
فقہی مذہب
[سودھو]فقہ وچ وہابی احمد بن حنبلی دی پیروی کردے نيں لیکن عقاید تے بعض فرعی مسائل وچ ابن تیمیہ دے طریقت اُتے خود نوں "سَلَفِیہ" کہندے نيں تے سَلَف صالح (یعنی پیغمبر اکرم(ص) دے اصحاب) دی پیروی کرنے دے مدعی نيں۔ وہابی قرآن و سنت دے ظاہر اُتے عمل کردے نيں تے جو وی قرآن و سنت وچ مذکور نہ ہوئے اسنوں بدعت سمجھدے نيں۔ ايسے لئے وہابی صرف اپنے آپ نوں موحّد قرار دیندے ہوئے باقی تمام مسلماناں نوں عبادت وچ مشرک تے اہل بدعت سمجھدے نيں۔[۱]
وہابیت دی تریخ
[سودھو]وہابیت دے اعتقادات تے نظریات، اِبن تِیمیّہ دے مبانی اُتے مبتنی اے۔ مذہب جنبلی دے پیروکار ابن تیمیہ نے اٹھويں صدی وچ ایداں دے اعتقادات تے نظریات دا اظہار کيتا جو اس توں پہلے کسی وی اسلامی فرقے نے مطرح نئيں کيتا سی۔[۲] اس وقت دے نامور اہل سنت علماء نے انہاں دے نظریات نوں ٹھکرایا تے اسلامی قلمرو وچ بہت سارے مذہبی علماء نے انہاں دی مخالفت کيتی۔ بعض نے انہاں نوں کافر قرار دتا جدوں کہ بعض نے انہاں نوں جیل بھیجنے دا مطالبہ کيتا۔[۳]
ان علماء دی مخالفت کيتی وجہ توں ابن تیمیہ دے اعتقادات نوں بارہويں صدی ہجری تک خاطر خواہ رونق نئيں ملی۔ بارہويں صدی ہجری وچ محمّد بن عبدالوہاب نجدی نے انہاں دے اعتقادات تے نظریات نوں دوبارہ زندہ کيتا۔ ابتداء وچ انہاں دا کوئی پیروکار نئيں سی ایتھے تک کہ سنہ1160 ہجری وچ اوہ نجد دے مشہور شہر دِرعیہ چلا گیا۔ [۴] اوتھے دے حاکم محمّد بن مسعود نے عبدالوہاب دے اعتقادات نوں اپنی حکومت کیتی تقویت دے لئی مناسب سمھجتے ہوئے محمّد بن عبدالوہاب دے نال اک سمجھوتہ کيتا جس دے تحت اس نے حکومتی سربراہی وچ عبد الوہاب دے اعتقادات تے نظریات دا پرچار شروع کيتا اس شرط دے نال کہ عبدالوہاب وی دینی تے مذہبی پیشوا ہونے دے عنوان توں انہاں دی حکومت کیتی حمایت تے تائید کرے۔ اس دے بعد انہاں نے مختلف شہراں اُتے لشکر کشی دی تے ہر اس شخص نوں کافر قرار دیندے ہوئے قتل کر دیندے جو انہاں دے اعتقادات تے نظریات نوں قبول کرنے توں انکار کردے سن ۔
اس طرح آل سعود دی حاکمیت تے قدرت وچ روز بروز وادھا ہونے لگیا جس دے سائے وچ وہابیت دے اعتقادات تے نظریات اُتے پھیلنے لگی۔ جدوں نوآبادیاتی نظام دے ہاتاں خلافت عثمانیہ دا شیرازہ بکھر گیا تاں سعودی عرب نوں آل سعود دے لئی چھڈ دتا گیا چونکہ اک طرف انہاں دی حکومت کافی مستحکم ہوئے چکی سی تاں دوسری طرف توں انہاں دے اعتقادات تے نظریات نوآبادیاتی نظام دے اہداف وچ رکاوٹ وی نئيں بن رہے سن ۔[۵] اس وقت توں لے کے ہن تک سعودی عرب دا سرکاری مذہب وہابیت قرار پایا تے اس پورے عرصے وچ اپنے نظریات تے اعتقادات نوں پوری دنیا وچ پھیلانے دے لئی ایڑی چوٹی دا زور لگایا تے لگیا رہے نيں۔
عقائد
[سودھو]← عمدہترین عقائد: وہابیت دی بنیادی خصوصیت اپنے علاوہ دوسرے مسلماناں دے عقائد دی نفی اے۔ ایہ لوک بعض مسلماناں خاص کر شیعاں دے بعض اعمال نوں توحید عبادی دے منافی سمجھدے نيں۔[۶] انہاں دے گذشتہ پیشواواں دیاں کتاباں وچ موجود نظریات دی بنیاد اُتے صرف اس شخص نوں مسلمان کہیا جاسکدا اے جو درج ذیل کماں نوں ترک کرے:
- خدا دے کسی وی انبیاء تے اولیاء توں متوسل نہ ہوئے مثلا ایہ نہ کہے: "یا الله اتوسل الیک بنبیک محمد نبی الرحمه
- نہ پیغمبر اکرم(ص) دی زیارت دے لئی جائے تے نہ اوتھے دعا منگی جائے۔ انبیاء تے اولیاء خدا دے قبور اُتے ہتھ نہ پھیرے تے نہ انہاں مزارات دے نزدیک نماز پڑھی جائے۔
- پیغمبر اکرم(ص) دی قبر مطہر اُتے مقبرہ یا مسجد وغیرہ تعمیر نہ کيتی جائے۔
- کسی وی مردہ شخص حتی انبیاء تے اولیاء الہی دے لئی نذر نہ کيتی جائے۔
- انبیاء سمیت کسی وی انسان دی قسم نہ کھائے۔
- کسی وی مردہ شخص نوں مخاطب قرار نہ دے حتی اوہ پیغمبر اکرم(ص) ہی کیوں نہ ہون۔
- پیغمبر اکرم(ص) دے لئی سیدنا وغیرہ نہ کہے مثلا یا محمد(ص)! یا سیدنا محمد(ص) نہ کہے۔
- خدا نوں کسی وی انسان دا واسطہ نہ دے یعنی ایہ نہ کہیا جائے کہ خدایا حضرت محمد(ص) دے طفیل میری فلان حاجت پوری فرما۔
- خدا دے علاوہ کسی توں استغاثہ یا مدد مانگنا شرک اے۔
- اچھے تے برے شگون دا قائل نہ ہاں؛ مثلا ایہ نہ کہے: جے انہاں شاء اللہ خدا نے چاہیا تاں ایسا ہوئے گا وغیرہ۔
- زیارت قبور، مقبرہ سازی، تزیین قبور تے انہاں اُتے شمع جلیانا وغیرہ شرک اے۔
- کسی وی انسان توں شفاعت طلب نہ کرے ایتھے تک کہ اوہ پیغمبر اکرم(ص) ہی کیوں نہ ہو؛ کیونجے اگرچہ اوہ خدا دی طرف توں اس مقام اُتے فائز نيں لیکن دوسرےآں نوں حق نئيں اے کہ اوہ انہاں توں ایسی چیز دی درخواست کرے، ورنہ بت پرستاں توں کوئی فرق نئيں اے۔[۷]
← مبانی اعتقادی: وہابیت دے اعتقادات، صدر اسلام توں مرسوم بعض اعمال تے سنتاں دی ممنوعیت اُتے استوار اے:
- زیارت قبور
- پیغمبر اکرم(ص) دی زیارت دے لئی سفر کرنا
- مقبرہ سازی
- قبور اُتے مسجد بنانا تے اوتھے نماز پڑھنا
- انبیاء، اولیاء تے نیک تے صالح بندےآں توں متوسل ہونا
- مرداں دے لئی زنداں دی طرف توں نذر وغیرہ دے ذریعے نفع پہچانیا
- انبیاء تے اولیاء الہی توں متعلق چیزاں توں متبرک ہونا
- میلاد پیغمبر اکرم(ص) اُتے جشن منانا
- اموات تے مرداں اُتے گریہ کرنا
- خدا نوں انبیاء تے اولیاء دا واسطہ دینا
- غیر خدا دی قسم کھانا
- خدا دے علاوہ کسی تے ناں دے نال "عبد" دے مرکب دے ذریعے بچےآں دا ناں رکھنا مثلا عبدالحسین وغیرہ۔[۸]
← وہابیاں دا خدا:وہابیت جو اپنے آپ نوں توحید تے بطور خاص توحید عبادی دا مدافع معرفی کردی اے، خدا نوں اک جسمانی موجود قرار دیندی اے۔ وہابیت دی نگاہ وچ خدا دی اہم ترین خصوصیات درج ذیل نيں:
← مشترکہ اعتقادات: وہابیاں دے بعض ہور اعتقادات درج ذیل نيں:
- حضرت نوح(ع) پہلے نبی نيں؛[۱۳]
- خدا نوں آخرت وچ دیکھیا جا سکدا اے ؛[۱۴]
- انبیاء صرف مقام تبلیغ وچ معصوم نيں لہذا جس وقت تبلیغ وچ مشغول نئيں انہاں دا گناہ دے مرتکب ہونے تے اپنی شریعت دے برخلاف قدم اٹھانے دا وی امکان اے۔[۱۵]
اہم شخصیتاں
[سودھو]ابن تیمیہ
[سودھو]ابو العباس احمد بن عبد الحلیم حرّانی جو ابن تیمیہ دے ناں توں معروف سی، مذہب حنابلہ دے ستويں تے اٹھويں صدی ہجری دے علماء وچوں سی۔ چونکہ انہاں دے نظریات اپنے ہمعصر علماء دے نظریات توں مخالف سن ايسے بنا اُتے دوسرے علماء نے انہاں دے کافر ہونے دا فتوا لگایا ایويں اسنوں جیل بھیج دتا گیا۔ شام اُتے مغلاں دے حملے دے وقت شام توں قاہرہ فرار کيتا، سنہ ٧۱۲ق نوں دوبارہ دمشق واپس آیا تے سنہ٧۲۸ق نوں قلعہ دمشق وچ وفاندی پائی۔
ابن تیمیہ باوجود اس دے کہ اوہ تے انہاں دا والد مذہب حنابلہ دے پیروکار سن، لیکن فقہی مسائل وچ احمد بن حنبل دی پیروی کرنے دا پایبند نئيں سی۔ ايسے طرح کلامی مسائل وچ مسئلہ توحید اُتے زیادہ تاکید دی خاطر شہرت تے اجماع دے مخالف بہت زیادہ نظریات دا حامل سی۔
ابن قیم
[سودھو]شمس الدین ابو عبد اللّہ محمد جو ابن قیم جوزی دے ناں توں معروف اے،(٦۹۱-٧۵۱ ہ.ق) ابن تیمیہ دا شاگرد سی تے اپنے استاد دی طرح انہاں دے مذکورہ نظریات دا دفاع کردا سی ايسے بنا اُتے دین اسلام وچ بدعت گذاری دے الزام وچ جیل بھیج دتا گیا۔
محمد بن عبدالوہاب
[سودھو]نجد دے شہر عینیہ وچ پیدا ہويا تے اپنے والد دے ایتھے توں فقہ حنابلہ دی تعلیم حاصل کيتی۔ توحید دے مسئلے وچ افراطی نظریات خاص کر توسل، تبرک تے زیارت قبور جداں مسائل وچ مشہور دی مخالفت کيتی وجہ توں سنہ ۱۱۰٦ھ وچ درعیہ توں کڈ باہر کيتا گیا لیکن ایتھے دے حاکم، محمد بن سعود نے اپنی حکومت کیتی بقا دی خاطر انہاں دی مدد تے حمایت دا اعلان کيتا۔ ایويں اس نے تھوڑی مدت وچ اپنی رعایا نوں "نجد" دے خلاف جہاد کرنے دا حکم دتا تے محمد بن سعود دی مدد توں "نجد" اُتے قبضہ کرنے وچ کامیاب ہوئے گیا۔ بعد وچ اس نے حکومت نوں محمد بن سعود دے بیٹے عبدالعزیز دے حوالے کے دتا تے اوہ خود سنہ ۱۲۰٦ھ وچ اپنی وفات تک انے نظریات دی تدریس تے ترویج وچ مشغول رہے۔
وہابیاں دے بعض خلاف شرع اقدامات
[سودھو]سعودی عرب وچ حکومت اُتے قابض ہونے دے بعد وہابیاں نے اپنے اعتقادات دے مطابق بہت سارے کم انجام دتے انہاں دے بعض اہم اقدامات درج ذیل نيں:
- انہدام جنت البقیع سنہ ۱۲۲۱ھ [۱۶]
- سنہ 1216ھ وچ حرم امام حسین(ع) دی تخریب، ضریح سمیت قیمتی اشیاء دی چوری، زائرین دا قتل عام تے عورتاں نوں اسیر بنانا [۱۷]
- سن ۱۲۲۱ھ وچ حرم امام علی (ع) نوں منہدم کرنے دی قصد توں نجف اُتے حملہ[۱۸]
تبلیغ
[سودھو]اس فرقہ دے علماء نے شروع توں اپنے اعتقادات تے نظریات دی ترویج تے نشرواشاعت دے لئی سخت کوششاں دی تے حالے وی کر رہے نيں۔
افریقہ: موجودہ دور وچ اک کثیر رقم مختص کرکے افریقہ تے برصغیر وچ وہابیت دی ترویج دے لئی بہت کوشش کيتی جا رہی اے جس دے نتیجے وچ بہت سارے لوک اس مذہب وچ داخل ہوئے رہے نيں۔
برصغیر: وچ پاکستان تے ہندوستان دی تقسیم توں پہلے سر سید احمد خان(۱۸۱٧-۱۸۹۸) نوں وہابیت دا بانی سمجھیا جاندا اے۔ انہاں نے 1822ء وچ اپنے سفر حج دے دوران مذہب وہابیت اختیار کيتا تے واپسی اُتے پنجاب وچ اس مذہب دی طرف لوکاں نوں دعوت دینا شروع کيتا۔ انہاں نے اس منطقہ وچ سعودی عربیہ وچ وہابی حکومت کیتی طرز اُتے اک ریاست بنائی تے ایتھے تک پیشرفت کيتا کہ شمالی ہند نوں خطرہ محسوس ہونے لگا۔ اوہ اس منطقہ وچ موجود علماء تے دینی رہنماؤاں نوں وہابیت دی طرف دعوت دیندے تے جو وی انہاں دے نظریات نوں قبول نہ کردے انہاں دے نال اعلان جہاد کردا سی۔حوالےدی لوڑ؟
الجزایر: وچ امام سنّوسی حج دے لئی مکہ چلا گیا تے اوتھے اُتے انہاں نے اس مذہب نوں اختیار کيتا فیر وطن واپسی اُتے اس مذہب دی ترویج شروع کیتی۔
یمن: وچ مپہلے بن ہادی وادعی (متوفی ۱۴۲۲ق) نے وہابیت دی ترویج کیتی۔
ان اواخر وچ اپنے اعتقادات دی ترویج تے تبلیغ دے لئی بروئے کار لیائے جانے والے وہابیاں دے بعض اقدامات درج ذیل نيں:
- سن 1417 ھ موسم حج وچ 500 مبلغین دی فعالیت۔
- سن 1417 ھ وچ 1000 چیچنیایی باشندےآں نوں مہمان دے طور اُتے دعوت۔
- سن 1418 ھ وچ مشرق وسطی توں 1400 حجاج نوں مہمان دے طور اُتے دعوت۔
- چین دے کالجاں تے یونیورسٹیاں وچ لائبریریاں دا قیام۔
- بین الاقوامین کانفرنساں وچ وہابیت دی تبلیغ۔
- اک سال دے اندر 2000 مبلغین دا 295000 تبلیغی فعالیتاں۔
- سعودی عرب وچ سن 1418 ھ وچ 5200000 تبلیغی فعالیتاں۔
- بحرین دے مسیتاں وچ سن 1418 ھ صفر دے مہینہ وچ 300 نشتاں، 3650 دینی دروس تے 41176 مذہبی لٹریچرز دی اشاعت۔
- دبئی وچ 3789 تبلیغی فعالتاں تے 11698 لٹریچرز دی اشاعت۔
- قطر وچ 1418 دینی دروس تے 3715 مذہبی لٹریچرز دی اشاعت۔
- سن 1417 ھ دی ماہ رمضان وچ فجیرہ امارات وچ 6000 تبلیغی فعالیتاں۔
- پاکستان وچ سن 1417 ھ وچ 165296 تبلیغی فعالتاں۔
- افغانستان، ایران، ہندوستان، نیپال، موریتانیہ، برطانیہ، پیرس تے ہالینڈ وغیرہ وچ مبلغین دا بھیجنا۔
- برطانیہ دے مدرسےآں، جیل خاناں، تے ہسپتالاں وچ سن 1417 ھ وچ انجام دتی جانے والی تبلیغی فعالیتاں وچ 10800 علمی دروس شامل نيں۔
- انڈونیشیا دے مبلغین دے لئی تعلیمی کورس۔
- تاتارستان دے طالب علماں دے لئی تعلیمی کورس۔
- وینیزوئیلا دے اسلامی مراکز تے قبائلی سرداراں دے لئی عربی بولی دا مختصر کورس۔
- ارجنٹینہ وچ لاطینی امریکا دے مبلغین کیئلے مختصر کورس۔
- قزاقستان دے مبلغین دے لئی کورس۔
- کینیا وچ مبلغین دے لئی کورس۔
- تھایلینڈ وچ مبلغین دے لئی کانفرنس۔
- سینیگال وچ مبلغین دے لئی کانفرنس۔
- مغربی افریقہ وچ ائمہ جماعات دے لئی کورس دا انعقاد۔
- کرغستان وچ ائمہ جماعات تے مبلغین دے لئی کورس دا انعقاد۔
- امریکا وچ ائمہ جماعات تے مبلغین دے لئی کورس دا انعقاد۔
- یوکرائن وچ تربیت مبلغ کورس دا انعقاد۔
- چیچنیا وچ مبلغین دی تربیت دے لئی اک کالج دا قیام۔
- بین الاقوامی رابطہ کمیٹی دے چرمین دا مختلف اسلامی ملکاں دے سربراہاں نال ملاقات۔
- بوسنیا دے مسیتاں دی تعمیر و ترقی۔
- فیلپین وچ 104 مسیتاں دی تعمیر۔
- بوسینیا وچ 90 مسیتاں دی تعمیر یا مرمت۔
- دنیا وچ 1359 مسیتاں دی تعمیر وچ حصہ۔
- بیلجئیم وچ 300 مسیتاں دی مالی تعاون۔
- روس وچ تربیت مبلغ کورس دا انعقاد۔
- ماسکو یونیورسٹی وچ فعالیت۔
- 34 ملکاں نوں تعلیمی سکالرشپ۔
- ٹوکیو وچ اسلامی تے عربی علوم دے لئی ٹریننگ کالج دا قیام.
- انڈونیشیا دے اسلامی تے عربی ٹریننگ کالج توں 3891 طلباء دی گریجویشن۔
- کردستان عراق وچ تبلغی قافلاں دا قیام۔
- جمہوری آذربایجان دے 100000 پناہ گزیناں دی مالی تعاون۔
- بوسینیا دے لئی 321000 کتاباں دی اشاعت۔[۱۹]
تنقیدات
[سودھو]شیعہ تے سنّی علماء نے وہابیت دی ردّ وچ بہت زیادہ کتاباں لکھایاں نيں۔[۲۰] انہاں وچوں بعض آثار درج ذیل نيں:
- الصواعق الالہیہ فی الرد علی الوہابیہ(کتاب)|الصواعق الالہیہ فی الرد علی الوہابیہ تالیف سلیمان بن عبدالوہاب (محمّد بن عبدالوہاب دا بھائی).
- منہج الارشاد لمن اراد السداد تالیف شیخ جعفر کاشف الغطاء۔[۲۱]
- کشف الارتیاب فی اتباع محمد بن عبدالوہاب تالیف سید محسن امین۔
- آیین وہابیت تالیف جعفر سبحانی۔
- الوہابيۃ المتطرفۃ: موسوعۃ نقدیہ (وہابیت اُتے تنقیدی انسائکلوپیڈیا) ایہ کتاب 5 جلداں اُتے مشتمل اے جسنوں اہل سنت مصنفاں نے وہابیت دے خلاف تحریر کيتی نيں۔
- فتنہ وہابیت تالیف احمد سید زینی دحلان۔
- وہابیت، مبانی فکری و کارنامہ عملی تالیف جعفر سبحانی
وہابی عقائد دے رد وچ تالیف شدہ کتاباں
[سودھو]علمائے اسلام نے وہابی آراء دی تردید وچ کتاباں لکھایاں نيں تے بعض ہور نے اصولی طور اُتے وہابی عقائد نوں علمی انداز توں رد کيتا اے جدوں کہ وہابی سرگرمیاں جاری رہنے دی بنا اُتے کتاباں و مقالات اج وی لکھے جارہے نيں؛ انہاں حوالےآں توں لکھی جانے والی بعض کتاباں نمونے دے طور اُتے متعارف کرائی جاندیاں نيں:
- کشف الارتیاب بقلم سیدمحسن امین عاملی
- دعوی الہدی الی الدرع فی الافعال و التقوی، بقلم محمد جواد بلاغی
- معجم ما الفّہ علماء الاسلام رداً علی الوہّابیة[۲۲]
- آیین وہابیت جعفر سبحانی
- برگی از جنایات وہابیہا بقلم مرتضی رضوی
- وہابیان بقلم علی اصغر فقایہی
- وہابیت ایدہ استعمار بقلم مسٹر ہمفر ترجمہ: علم الہدی
- آیا این است اسلام واقعی بقلم ابوالفضل حسینی
- فتنہ وہابیت بقلم زینی دحلان ترجمہ: ہمتی
- ناسیونالیسم و اسلام بقلم زینی دحلان ترجمہ: ہمتی
- نقدی بر اندیشہ وہابیان بقلم موسوی قزوینی ترجمہ: طارمی
- تحلیلی نو بر عقاید وہابیان بقلم حسن ابراہیمی
- فرقہ وہابی و پاسخ بہ شبہات آنہا بقلم قزوینی ترجمہ: دوانی
- نقد و تحلیلی پیرامون وہابیگری بقلم ہمایون ہمتی
- اشتباہ بزرگ وہابیہا بقلم عیسی اہری
- مجلہ بقیع
- پیشینہ سیاسی فکری وہابیت درّی
- تریخ مکہ بقلم ہادی امینی ترجمہ: آخوندی
- ترجمہ کشف الارتیاب، ج 4 بقلم علامہ سید محسن امین ترجمہ: تہرانی
- توسل یا استمداد از ارواح مقدسہ بقلم جعفر سبحانی
- سخنی چند با موحدین مصطفیٰ نورانی
وہابیت دی تردید دے سلسلے وچ اردو وچ وی وڈی تعداد وچ کتاباں لکھی گئیاں نيں تے بعض عربی کتاباں دا ترجمہ وی کيتا گیا اے۔ ہور رجوع کرن: [۲۳]
ہور دیکھو
[سودھو]حوالے
[سودھو]- ↑ امین، کشف الارتیاب، ٧-۱۲؛ ربانی، فرق و مذاہب کلامی، ص۱۸۱
- ↑ سبحانی، بحوث فی الملل و النّحل، ج۴، ص۳۳۱
- ↑ رضوانی، وہابیت از دیدگاہ مذاہب اہل سنّت، ص۵٧- ۴۳
- ↑ امین، کشف الارتیاب، ص۹
- ↑ تریخ و نقد وہابیت، علی اکبر فائزی پور، ۴۱-۱۰۲
- ↑ ابن تیمیہ، مجموعہ الوسائل و المسائل، تحقیق:محمد رشید رضا، لجنہ التراث العربی، ص۳-۱، ۲۰، ۲۱، ۴۲-۴۳
- ↑ مغنیہ، محمد جواد، ہذہ ہی الوہابیہ، ص٧۴-٧٦ (نرم افزار کلام اسلامی، ۲.۵)
- ↑ سبحانی، جعفر، بحوث قرآنیہ فی التوحید و الشرک، ص۵۴
- ↑ ابن تیمیہ حرانی، التاسیس فی رد اسس التقدیس، ج۱، ص۱۰۱
- ↑ ابن تیمیہ، مجموع الفتاوی، ج۵، ص٦۱
- ↑ ابن تیمیہ، العواصم من القواصم، ص۲۱۰
- ↑ فتاوی اللجنہ الدایمہ للبحوث و الافتاء، ج۳، ص۱۹٦، فتوای شمارہ ۹٦۳۲
- ↑ فرہنگ فرق اسلامی، ص۴۵۹
- ↑ منہاج السّنّہ النبویہ، ص۲- ۱/ ۲۱۵ و ۲۱٦
- ↑ منہاج السنہ، ج۱، ص۲۲۸- ۲۲٦؛ ادیان الہی و فرق اسلامی، ص۱۹۴
- ↑ امین. کشف. ص۳۳
- ↑ امین. کشف. ص۱۵و ص۳۳
- ↑ امین. کشف. ص۱٦
- ↑ رضوانی، علی اصغر، سلفی گری (وہابیت) و پاسخ بہ شبہات، قم، مسجدمقدس جمکران، چاپ ششم، ۱۳۸۸، ص۲۰۴-۲۰۵
- ↑ فرقہ وہابی و پاسخ شبہات آنہا، ص۱۵-۲۱
- ↑ فرہنگ شیعہ، ص۴٦۸
- ↑ مجلة تراثنا ، سال چہارم ، شوال 1409، ش 17۔
- ↑ ابن تیمیہ دے عقائد دی رد وچ لکھی جانے والی کتاباں اہل سنت تے کتاباں شیعہ۔
منابع
[سودھو]- ابراہیم زادہ، عبداللہ، علی نوری. علیرضا. ادیان الہی و فرق اسلامی. قم: تحسین. ۱۳۸۳A.
- ابن تیمیہ الحرانی، احمد. التاسیس فی رد اسس التقدیس.
- ابن تیمیہ الحرانی، احمد. العواصم من القواصم.
- ابن تیمیہ الحرانی، احمد. کتب، رسایل و فتاوای شیخ الاسلام ابن تیمیہ. مکتبہ ابن تیمیہ. تحقیق:عبدالرحمن بن محمد العاصمی. چاپ دوم.
- ابن تیمیہ الحرانی، احمد. مجموعۃ الوسائل و المسائل. تحقیق: محمد رشید رضا. لجنہ التراث العربی.
- ابن تیمیہ. احمد. منہاج السّنّہ النبویہ. تحقیق: محمد رشاد سالم. موسسہ قرطبہ. ۱۴۰٦ق.
- امین، سید محسن، کشف الارتیاب فی اتباع محمد بن عبد الوہاب. (نرم افزار کلام اسلامی، ۲.۵)
- ربانی گلپایگانی. علی. فرق و مذاہب کلامی. قم. مرکز جہانی علوم اسلامی.۱۳۸۳. چاپ سوم.
- رضوانی. علی اصغر. وہابیان. تہران: مشعر. ۱۳۹۰ش.
- رضوانی، علی اصغر. سلفی گری (وہابیت) و پاسخ بہ شبہات. قم: مسجد مقدس جمکران. چاپ ششم. ۱۳۸۸ش.
- رضوانی، علی اصغر. وہابیت از دیدگاہ اہل سنّت. قم: دلیل ما. ۱۳۸٧ش.
- سبحانی. بحوث فی الملل و النّحل. قم. حوزہ علمیہ. ۱۳٦٦ش.
- سبحانی. جعفر. بحوث قرآنیہ فی التوحید و الشرک. قم: موسسہ امام صادق. ۱۳۸۴ش.
- فائزی پور، علی اکبر. تریخ و نقد وہابیت (ترجمہ کشف الارتیاب). قم: مطبوعات دینی. ۱۳۸٧ش.
- فتاوی اللجنہ الدایمہ للبحوث و الافتاء. فتوای شمارہ ۹٦۳۲
- فرہنگ شیعہ، پژوہشکدہ تحقیقات اسلامی. قم: زمزم ہدایت. ۱۳۸٦ش. چاپ دوم.
- مشکور. محمد جواد. فرہنگ فرق اسلامی. مشہد: آستان قدس رضوی. ۱۳٧۲ش. چاپ دوم.
- مغنیہ، محمد جواد، ہذہ ہی الوہابیہ. (نرم افزار کلام اسلامی، ۲.۵)
- موسوی قزوینی. محمد حسن فرقہ وہابی و پاسخ شبہات آنہا، مترجم: علی دوان. تہران: رہنمون. ۱۳۹۱ش.
برونی لینک
[سودھو]تریخ وہابیت دا مختصر جائزہ Archived 2021-10-17 at the وے بیک مشین
بانیٔ وہابی تریخ دے آئینہ وچ Archived 2017-02-09 at the وے بیک مشین
تریخ وہابیت ، اردو ترجمہ مجمع جہانی اہل بیت
|
|
|
سائیٹ غلطی: <ref>
ٹیگ اک ٹولی جیدا ناں "نوٹ" اے ہیگے نیں، پر کوئی <references group="نوٹ"/>
ٹیگ نا لبھیا۔