فقیر عزیزالدین
| فقیر عزیزالدین | |
|---|---|
 | |
| جم | سنہ 1780 |
| وفات | 3 دسمبر 1845 (64–65 سال) |
| عملی زندگی | |
ترمیم  | |
فقیر عزیزالدین (پنجابی: فقیر عزیزالدین / ਫ਼ਕੀਰ ਅਜ਼ੀਜ਼ ਉੱਦੀਨ) مہاراجا رنجیت سنگھ دے دربار وچ اک معالج ، ماہر لسانیات ، سفارت کار تے وزیر خارجہ سن ۔ [۱] اوہناں دا تعلق سید خاندان نال سی ۔ رنجیت سنگھ دی سلطنت پنجاب دی سیکولر حکومت وچ اک مسلمان تے بہت سارے غیر سکھاں وچوں اک سی۔
اوہ حکیم غلام محی الدین دے سبھ توں وڈے پُتر سی تے اوہناں دے دو بھراء نور الدین تے امام الدین سن ۔ سلطنت وچ دوواں دے سینیئر فوجی عہدے سن ۔ فقیر عزیزالدین اک معالج دی حیثیت نال تعینات کيتے گئے سی تے اصل وچ اوہناں نوں حکیم (معالج) دے لقب نال جاݨیا جاندا سی ۔ بعد دی زندگی وچ ، اوہناں نے فقیر دے لقب نوں ، عاجزی دی علامت دے طور تے اپنایا ۔ ایہ لقب 1826 توں بعد برطانوی خط کتابت وچ ظاہر ہویا ۔ [۱]
مہاراجا رنجیت سنگھ نال اوہناں دا پہلا رابطہ بطور معالج سی ۔ مہاراجا اوہناں دی طبی مہارت تے عربی ، فارسی تے انگریزی - زباناں وچ مہارت توں متاثر ہوئے۔ تے اوہناں نوں جگیر تے دربار وچ منصب عطا کيتا ۔ اوہناں دی پہلی وڈی ذمہ داری ایہ سی کہ مہاراجا دی برطانویاں نال گل بات وچ مدد کيتی جاوے ، جیہدے نتیجے وچ 1809 دا معاہدا امبرسر ہویا ۔ 1810 توں 1838 دے درمیان کئی سفارتی اسائنمنٹس تے ترجمان دی حیثیت نال ذمہ داریاں نبھائیاں ۔ مہاراجا نوں اوہناں تے پورا بھروسا سی ۔ [۱]
رنجیت سنگھ دی موت مگروں عزیز الدین سلطنت دی خدمت وچ مصروف رہیا ۔ دسمبر 1839 وچ اوہناں نے برطانوی گورنر جنرل جارج ایڈن دے مشن اُتے مہاراجا کھڑک سنگھ دی نمائندگی کيتی ۔ 1842 وچ ، مہاراجا شیر سنگھ ولوں اوہناں نے فیروز پور وچ نويں گورنر جنرل ، لارڈ ایلنبورو دا استقبال کيتا ۔ رنجیت سنگھ دی وفات مگروں اوہ گروہ بندی سازشاں توں دور رہے جو سلطنت نوں تباہ کر رہے سن ۔ [۲]
فقیر عزیزالدین 3 دسمبر 1845 نوں لہور وچ انتقال کر گئے ۔