Fraxinus excelsior

	Vos an lenga piemontèisa
	Për amprende a dovré 'l sistema dle parlà locaj ch'a varda sì.

?frasso

Classìfica sientìfica

Regn:	Plantae
Division:	Magnoliophyta
Class:	Magnoliophyta
Órdin:	Lamiales
Famija:	Oleaceae
Géner:	Fraxinus
Specie:	F. excelsior

Nòm binomial

Fraxinus excelsior
L., 1753

Un frasso: Fraxinus excelsior

Descrission

A l'é n'erbo ch'a peul rivé fin-a a 30 méter d'autëssa. A l'ha na sàgoma slansà e na còma ch'a ven oval e ariondà, cand a l'é lassà chërse ëd fasson ëspòtica.
Le feuje a son opòste, butà a doe a doe da banda dij branch e a l'han na longheur ch'a riva a 25 cm. A son formà da 'n nùmer dëscobi ëd fujëtte ovaj, bëslonghe e aùsse, dentà an sij bòrd. D'otonn a ven-o tòst giàune e a tombo.
Ij branchèt a son bastansa gròss e a l'han na session ëd forma iregolar.
La scòrsa a resta seulia për assè 'd temp, con un color gris-vërdastr. Ant j'esemplar pi vej a l'é rupìa, con d'anchërne fin-e e s-ciasse.

Ij frut a son bondos, portà an rape pendrojante.

Distribussion

As treuva an Euròpa. A riva fin-a a 1.500 o 1.700 méter d'autëssa.

Notissie

A peul rivé a vive fin-a a 150 agn.
A fioriss an avril o maj, prima ëd buté le feuje.

Ël bòsch a l'é bianch o a dà an sël reusa, con d'arfless ëd mareperla

Ant la meisin-a tradissional piemontèisa as dovrava la feuja për rèuma, gota, artritism; a l'é diurétich.

Arferiment bibliogràfich për chi a veul fé dj'arserche pì ancreuse

Fraxinus excelsior L.