zielenice

zielenice (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) syst. bot. Chlorophyta Reichenbach, parafiletyczna grupa samożywnych roślin występujących w wodach słodkich i słonych, rzadko w środowisku lądowym; zob. też zielenice w Wikipedii

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) M., B. i W. lm od: zielenica

odmiana:

(1.1) blp

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	zielenice
dopełniacz	zielenic
celownik	zielenicom
biernik	zielenice
narzędnik	zielenicami
miejscownik	zielenicach
wołacz	zielenice

przykłady:

(1.1) W dawniejszych podziałach zielenice traktowane były jako jeden takson w randze gromady.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) takson

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zielenica ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. zielenica

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Chlorophyta

źródła: