zapalnik

zapalnik (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) techn. wojsk. urządzenie do odpalania ładunku wybuchowego

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zapalnik	zapalniki
dopełniacz	zapalnika	zapalników
celownik	zapalnikowi	zapalnikom
biernik	zapalnik	zapalniki
narzędnik	zapalnikiem	zapalnikami
miejscownik	zapalniku	zapalnikach
wołacz	zapalniku	zapalniki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. palić, zapalać, zapalić

rzecz. zapałka ż, zapał mrz, zapaleniec mos, zapalniczka ż

przym. zapalny, zapalnikowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) ignitor
• hiszpański: (1.1) espoleta ż, detonador m
• niemiecki: (1.1) Zünder m
• nowogrecki: (1.1) πυροκροτητής m, πυροσωλήνας m
• węgierski: (1.1) gyutacs
• włoski: (1.1) accenditore m, innesco m, miccia ż, spoletta ż

źródła: