Przejdź do zawartości

wzbudnica

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wzbudnica (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA: [vzbudʲˈɲit͡sa], AS: [vzbudʹńica], zjawiska fonetyczne: zmięk.
podział przy przenoszeniu wyrazu: wzbud•nica[1]
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) elektr. pomocnicza prądnica prądu stałego wytwarzająca napięcie do zasilania uzwojenia wzbudzającego prądnicy głównej prądu stałego[2]; zob. też wzbudnica w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikwzbudnicawzbudnice
dopełniaczwzbudnicywzbudnic
celownikwzbudnicywzbudnicom
biernikwzbudnicęwzbudnice
narzędnikwzbudnicąwzbudnicami
miejscownikwzbudnicywzbudnicach
wołaczwzbudnicowzbudnice
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wzbudzanie n, wzbudzenie n, wzbudnik m
czas. budzić, wzbudzić dk., wzbudzać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „wzbudnica” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „wzbudnica” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=wzbudnica&oldid=8458345”