wynikać

wynikać (język polski)

wymowa:

IPA: [vɨ̃ˈɲikat͡ɕ], AS: [vỹńikać], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​

znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. wyniknąć)

(1.1) być wynikiem, konsekwencją, skutkiem, rezultatem czegoś; stawać się następstwem; mieć w czymś początek

odmiana:

(1.1) koniugacja I

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		wynikać
czas teraźniejszy		wynikam	wynikasz	wynika	wynikamy	wynikacie	wynikają
czas przeszły	m	wynikałem	wynikałeś	wynikał	wynikaliśmy	wynikaliście	wynikali
	ż	wynikałam	wynikałaś	wynikała	wynikałyśmy	wynikałyście	wynikały
	n	wynikałom	wynikałoś	wynikało
tryb rozkazujący		niech wynikam	wynikaj	niech wynika	wynikajmy	wynikajcie	niech wynikają
pozostałe formy czas przyszły m będę wynikał, będę wynikać będziesz wynikał, będziesz wynikać będzie wynikał, będzie wynikać będziemy wynikali, będziemy wynikać będziecie wynikali, będziecie wynikać będą wynikali, będą wynikać ż będę wynikała, będę wynikać będziesz wynikała, będziesz wynikać będzie wynikała, będzie wynikać będziemy wynikały, będziemy wynikać będziecie wynikały, będziecie wynikać będą wynikały, będą wynikać n będę wynikało, będę wynikać będziesz wynikało, będziesz wynikać będzie wynikało, będzie wynikać czas zaprzeszły m wynikałem był wynikałeś był wynikał był wynikaliśmy byli wynikaliście byli wynikali byli ż wynikałam była wynikałaś była wynikała była wynikałyśmy były wynikałyście były wynikały były n wynikałom było wynikałoś było wynikało było forma bezosobowa czasu przeszłego wynikano tryb przypuszczający m wynikałbym, byłbym wynikał wynikałbyś, byłbyś wynikał wynikałby, byłby wynikał wynikalibyśmy, bylibyśmy wynikali wynikalibyście, bylibyście wynikali wynikaliby, byliby wynikali ż wynikałabym, byłabym wynikała wynikałabyś, byłabyś wynikała wynikałaby, byłaby wynikała wynikałybyśmy, byłybyśmy wynikały wynikałybyście, byłybyście wynikały wynikałyby, byłyby wynikały n wynikałobym, byłobym wynikało wynikałobyś, byłobyś wynikało wynikałoby, byłoby wynikało imiesłów przymiotnikowy czynny m wynikający, niewynikający ż wynikająca, niewynikająca wynikające, niewynikające n wynikające, niewynikające imiesłów przysłówkowy współczesny wynikając, nie wynikając rzeczownik odczasownikowy wynikanie, niewynikanie

przykłady:

(1.1) Reszta, jak wynika z dostępnych źródeł i świadectw, zgadza się niemal co do joty.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) okazywać się, konkludować

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wynik n, wynikanie n, wyniknięcie n

czas. wyniknąć

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) result (from)
• arabski: (1.1) تابع
• esperanto: (1.1) rezulti
• francuski: (1.1) résulter, ressortir
• hiszpański: (1.1) resultar
• jidysz: (1.1) שטאַמען (sztamen)
• niemiecki: (1.1) folgen
• nowogrecki: (1.1) προκύπτω
• rosyjski: (1.1) вытекать, следовать
• ukraiński: (1.1) випливати, бути результатом
• włoski: (1.1) conseguire, risultare

źródła: