wybitny

wybitny (język polski)

wymowa:

IPA: [vɨˈbʲitnɨ], AS: [vybʹitny], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wybijający się ponad przeciętność, górujący nad otoczeniem, nieprzeciętny, niezwykle uzdolniony

(1.2) o dużym nasileniu, znaczny, wyraźny

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	wybitny		wybitna	wybitne	wybitni	wybitne
dopełniacz	wybitnego		wybitnej	wybitnego	wybitnych
celownik	wybitnemu		wybitnej	wybitnemu	wybitnym
biernik	wybitnego	wybitny	wybitną	wybitne	wybitnych	wybitne
narzędnik	wybitnym		wybitną	wybitnym	wybitnymi
miejscownik	wybitnym		wybitnej	wybitnym	wybitnych
wołacz	wybitny		wybitna	wybitne	wybitni	wybitne
stopień wyższy wybitniejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik wybitniejszy wybitniejsza wybitniejsze wybitniejsi wybitniejsze dopełniacz wybitniejszego wybitniejszej wybitniejszego wybitniejszych celownik wybitniejszemu wybitniejszej wybitniejszemu wybitniejszym biernik wybitniejszego wybitniejszy wybitniejszą wybitniejsze wybitniejszych wybitniejsze narzędnik wybitniejszym wybitniejszą wybitniejszym wybitniejszymi miejscownik wybitniejszym wybitniejszej wybitniejszym wybitniejszych wołacz wybitniejszy wybitniejsza wybitniejsze wybitniejsi wybitniejsze
stopień najwyższy najwybitniejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najwybitniejszy najwybitniejsza najwybitniejsze najwybitniejsi najwybitniejsze dopełniacz najwybitniejszego najwybitniejszej najwybitniejszego najwybitniejszych celownik najwybitniejszemu najwybitniejszej najwybitniejszemu najwybitniejszym biernik najwybitniejszego najwybitniejszy najwybitniejszą najwybitniejsze najwybitniejszych najwybitniejsze narzędnik najwybitniejszym najwybitniejszą najwybitniejszym najwybitniejszymi miejscownik najwybitniejszym najwybitniejszej najwybitniejszym najwybitniejszych wołacz najwybitniejszy najwybitniejsza najwybitniejsze najwybitniejsi najwybitniejsze

przykłady:

(1.1) Fryderyk Chopin był wybitnym pianistą.

(1.1) Ta symfonia to wybitne dzieło.

(1.2) Stwierdzono wybitną poprawę sytuacji gospodarczej.

składnia:

kolokacje:

(1.1) wybitny artysta • wybitne dzieło

(1.2) wybitna poprawa

synonimy:

(1.1) eminentny, wielki, genialny

(1.2) dobitny, wydatny

antonimy:

(1.1) przeciętny, słaby, mierny

(1.2) mały, słaby

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przysł. wybitnie

czas. wybijać się

rzecz. wybitność

przym. wybitnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) remarkable, eminent, prominent, outstanding
• arabski: (1.1) جيد, وجيه, بارز
• baskijski: (1.1) bikain; (1.2) gailen, nabarmen ^{(do weryfikacji)}
• białoruski: (1.1) выдатны, выбітны
• duński: (1.1) fremragende
• esperanto: (1.1) eminenta
• fiński: erinomainen
• francuski: (1.1) éminent
• hiszpański: (1.1) excelente, eminente, extraordinario; (1.2) destacado, eminente, distinguido ^{(do weryfikacji)}
• łaciński: (1.1) insignis, memorabilis
• niderlandzki: (1.1) uitstekend
• niemiecki: (1.1) ausgesprochen, außerordentlich, überragend
• portugalski: (1.1) eminente
• rosyjski: (1.1) выдающийся
• szwedzki: (1.1) framstående, enastående, betydande, utomordentlig, eminent; (1.2) markant, avsevärd, betydande, påfallande, tydlig
• ukraiński: (1.1) видатний
• włoski: (1.1) egregio, eminente

źródła: