weganin

weganin (język polski)

wymowa:

IPA: [vɛˈɡãɲĩn], AS: [vegãńĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek przestrzegający zasad weganizmu, niejedzący żadnych pokarmów pochodzenia zwierzęcego

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	weganin	weganie
dopełniacz	weganina	wegan / weganów
celownik	weganinowi	weganom
biernik	weganina	wegan / weganów
narzędnik	weganinem	weganami
miejscownik	weganinie	weganach
wołacz	weganinie	weganie

przykłady:

(1.1) Patrik Baboumian, najsilniejszy weganin na świecie (…) udowadnia, że można być weganinem i strongmanem jednocześnie.

(1.1) (…) weganie i wegetarianie rzadziej chorują na raka, udar mózgu i choroby serca (które wciąż pozostają zabójcą numer jeden w Stanach Zjednoczonych).

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) roślinożerca, fitofag

antonimy:

(1.1) mięsożerca

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. weganizm m

forma żeńska weganka ż

przym. wegański, wege

przysł. wegańsko

czas. weganizować

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

por. wegetarianin • jarosz

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) vegan, rzad. veganist
• baskijski: (1.1) begano
• czeski: (1.1) vegan m
• duński: (1.1) veganer w
• esperanto: (1.1) vegano
• estoński: (1.1) veegan
• fiński: (1.1) vegaani
• francuski: (1.1) végétalien m
• irlandzki: (1.1) veigeán m
• japoński: (1.1) ビーガン (bīgan), ヴィーガン (vīgan)
• kataloński: (1.1) vegà m
• macedoński: (1.1) веган m
• niderlandzki: (1.1) veganist m
• niemiecki: (1.1) Veganer m
• portugalski: (1.1) vegetalista m, vegano m
• rosyjski: (1.1) веган m
• słowacki: (1.1) vegán m
• ukraiński: (1.1) веган m
• włoski: (1.1) vegetalista m ż, vegetaliano m, vegano m

źródła: