volk

volk (język niderlandzki)

wymowa:

IPA: /vɔlk/ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) lud, zbiorowość ludzi o wspólnym języku i kulturze

(1.2) niższa warstwa społeczeństwa

(1.3) naród

odmiana:

lm volken; zdrobn. lp volkje; lm volkjes

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) zeevolk, arbeidsvolk, bergvolk, bijenvolk, boerenvolk, godsvolk, grensvolk, herdersvolk, jongvolk, kerkvolk, nomadenvolk, scheepsvolk, soldatenvolk, vrouwenvolk, zwerversvolk

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. bevolken

rzecz. volkenrecht n, volksdichter m, volksfeest n, volksgezondheid ż, volkslied n, volkstaal m ż, volksvertegenwoordiger m, volkenkunde ż, wostijnvolk n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

volk (slovio)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

волк

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) wilk

odmiana:

(1.1) lm volkis

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

volk (język słoweński)

wymowa:

IPA: /ʋou̯k/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zool. wilk

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

človek človeku volk

etymologia:

uwagi:

źródła: