Przejdź do zawartości

uspokajanie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

uspokajanie (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[ˌuspɔkaˈjä̃ɲɛ], AS[uspokai ̯ä̃ńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.nazal.-ni…akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od uspokajać[1]
odmiana:
(1.1) blm,
przykłady:
(1.1) Co działa na płaczące maluchy? Niektóre sposoby ich uspokajania i usypiania co najmniej dziwne[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) nieuspokajanie, denerwowanie, gniewanie, złoszczenie, pot. wkurzanie, wnerwianie, wulg. wkurwianie
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. spokojny, spokój m, spokojność ż, spokojnik m, spokojnica ż, uspokojenie n, uspokajacz m, uspokoiciel m, uspokoicielka ż, zaspokojenie n, zaspokajanie n, zaspokajacz m
czas. spokoić ndk., uspokoić dk., uspokajać ndk., zaspokoić dk., zaspokajać ndk.
przym. spokojny, spokojniutki, spokojniuteńki, spokojniuchny, spokojniusieńki, uspokajający, uspokojony, zaspokajalny, spokojno
przysł. spokojnie, spokojno, spokojniutko, spokojniuteńko, spokojniuchno, spokojniusieńko, uspokajająco
wykrz. spokojnie, spox, spoko, spoczko
partyk. spoko, spoczko
ims. uspokojony, uspokajający
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „uspokajanie” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Najdziwniejsze sposoby uspokajania niemowląt, Karolina Stępniewska