ur

ur (język angielski)

wymowa:

znaczenia:

wykrzyknik

(1.1) hm (wyraża niezdecydowanie)

określnik

(2.1) = slang. your → twój, twoja, twoje

forma ściągnięta

(3.1) = slang. you're

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) er, um

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

ur (język baskijski)

ur (1.1)

wymowa:

IPA: /ur/

​ ​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) woda

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. urtsu, urkor

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

ur (brithenig)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) godzina

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

ur (język duński)

et ur (1.1)

et ur (1.1)

wymowa:

Dania: ['uˀr]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zegar, zegarek

odmiana:

(1.1) et ur, uret, ure, urene

przykłady:

(1.1) Dette ur viser forkert tid. → Ten zegar pokazuje niewłaściwy czas.

(1.1) Uret taber fire minutter i timen. → Zegar spóźnia się cztery minuty na godzinę.

(1.1) En urmager arbejder bl.a. med mekaniske og digitale ure. Urmagere kan enten fremstille deres egne ure, eller reparere og vedligeholde andre ure. → Zegarmistrz pracuje m.in. z zegarkami mechanicznymi i cyfrowymi. Zegarmistrzowie mogą zarówno produkować własne zegarki, jak i naprawiać oraz konserwować inne zegarki.

składnia:

kolokacje:

(1.1) at trække uret op → nakręcać zegar • uret er foran → zegar się spieszy • uret er for langsomt → zegar się spóźnia • urmager → zegarmistrz vækkeur → budzik

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

dødningeur → kornik

etymologia:

dolnoniem. ur

uwagi:

źródła:

ur (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) zool. tur

(1.2) med. chem. uryna

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. uro, urologo, urato

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. urus

uwagi:

(1.1) Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1905 (Fundamento de Esperanto).

(1.2) Morfem nie został oficjalnie zatwierdzony.

(1.2) morfem używany głównie w złożeniach

źródła:

ur (język norweski (bokmål))

et ur (1.1)

et ur (1.2)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zegar

(1.2) zegarek

odmiana:

(1) et ur, uret, ur, urene lub et ur, uret, ur, ura

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) solur • veggur • vekkerur

(1.2) armbåndsur

synonimy:

(1) klokke

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

ur (język szkocki gaelicki)

wymowa:

znaczenia:

zaimek dzierżawczy

(1.1) pański, pańska, pańskie, pana, pani, państwa, wasz, wasza, wasze

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

ur (język szwedzki)

ur (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zegar, zegarek

rzeczownik, rodzaj wspólny

(2.1) rumowisko skalne

rzeczownik, rodzaj wspólny lub nijaki

(3.1) śnieżyca

przyimek

(4.1) z (z wnętrza czegoś)

(4.2) z (przy odłączaniu lub oddzielaniu czegoś)

szwedzka partykuła czasownikowa (verbpartikel)

(5.1) …nadaje czynności określonej czasownikiem charakter opróżniania

(5.2) …nadaje czynności określonej czasownikiem charakter odłączania lub oddzielania

odmiana:

(1.1) lp ett ur, uret; lm ur, uren

(2.1) lp en ur, uren; lm urar, urarna

(3.1) lp en ur, uren; lm urar, urarna lub lp ett ur, uret; lm ur, uren

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) klocka

(2.1) stenur

(3.1) snöfall

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) armbandsur, atomur, bordsur, digitalur, fickur, golvur, gökur, kopplingsur, kronograf, kronometer, kvartsur, pendelur, pendyl, sandur, solur, timglas, tornur, vattenur, väckarur, väggur

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(4) przedr. ur-

związki frazeologiczne:

złożenie rzeczownikowe armbandsur, atomur, bordsur, digitalur, fickur, golvur, gökur, kopplingsur, kvartsur, pendelur, sandur, solur, stenur, tornur, vattenur, väckarur, väggur • uraffär, urfjäder, urmakare, urtavla, urverk

czasownik frazowy blåsa ur, dra ur, dricka ur, gå ur, koppla ur, lasta ur, pressa ur, spåra ur

fraza przysłówkowa i ur och skur

etymologia:

uwagi:

(5) zobacz słowa kończące się na „ur”, zobacz słowa zaczynające się od „ur”

źródła:

ur (język wilamowski)

ür (1.1)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

ür

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) anat. ucho

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Wilamowski - Części ciała

źródła: