tytuł

tytuł (język polski)

tytuł (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈtɨtuw], AS: [tytuu̯] ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) napis, nagłówek, nazwa dzieła (filmu, sztuki teatralnej, utworu muzycznego, literackiego) lub jego rozdziałów; zob. też tytuł w Wikipedii

(1.2) zdobyta godność, stopień naukowy, służbowy, także zajmowane stanowisko, pełniona funkcja

(1.3) podstawa czegoś, powód, racja

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	tytuł	tytuły
dopełniacz	tytułu	tytułów
celownik	tytułowi	tytułom
biernik	tytuł	tytuły
narzędnik	tytułem	tytułami
miejscownik	tytule	tytułach
wołacz	tytule	tytuły

przykłady:

(1.1) Tytuł tego filmu nic mi nie mówi.

(1.2) Tytuły mistrzowskie zdobyło czterech zawodników.

(1.3) Rozporządzał majątkiem z tytułu ojcostwa.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pod tytułem • nosić tytuł

(1.2) nosić tytuł • tytuł naukowy • zdobyć tytuł

(1.3) tytuł własności • tytuł wykonawczy • tytuł egzekucyjny • tytuł prawny

synonimy:

(1.1) nagłówek, nazwa

(1.2) godność, miano rodowe, nazwa rodowa

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. tytulatura ż

zdrobn. tytulik m

czas. tytułować, zatytułować

przym. tytułowy, tytularny, utytułowany

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac.

uwagi:

tłumaczenia:

• albański: (1.1) titull m; (1.2) titull m
• angielski: (1.1) title; (1.2) title
• arabski: (1.1) عنوان m (ʿunwān); (1.2) لقب m (laqb)
• baskijski: (1.1) izenburu; (1.2) titulu
• białoruski: (1.1) загаловак m, тытул m; (1.2) тытул m
• bułgarski: (1.1) заглавие n; (1.2) титла ż
• chiński standardowy: (1.2) uproszcz. 称谓 / trad. 稱謂 (chēngwèi)
• chorwacki: (1.1) naslov m; (1.2) naslov m
• czeski: (1.1) titul m; (1.2) titul m
• duński: (1.1) titel w; (1.2) titel w
• esperanto: (1.1) titolo; (1.2) titolo
• estoński: (1.1) pealkiri; (1.2) tiitel
• francuski: (1.1) titre m
• hiszpański: (1.1) título m; (1.2) título m; (1.3) título m
• islandzki: (1.1) titill m
• jidysz: (1.1) נאָמען m (nomen)
• kaszubski: (1.1) titel m
• litewski: (1.1) antraštė ż, pavadinimas m; (1.2) titulas m
• łaciński: (1.1) titulus m
• niderlandzki: (1.1) titel m; (1.2) titel m
• niemiecki: (1.1) Titel m; (1.2) Titel m
• norweski (bokmål): (1.1) tittel m; (1.2) tittel m
• norweski (nynorsk): (1.1) tittel m; (1.2) tittel m
• rosyjski: (1.1) титул m; (1.2) титул m; (1.3) цель ż, повод m
• szwedzki: (1.1) titel w; (1.2) titel w
• ukraiński: (1.1) титул m; (1.2) титул m
• włoski: (1.1) titolo m; (1.2) titolo m; (1.3) titolo m

źródła: