tyka

tyka (język polski)

tyki (1.2) do chmielu

wymowa:

IPA: [ˈtɨka], AS: [tyka]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zgrub. od: tyczka

(1.2) żerdź, np. ustawiana jako podpora dla roślin

(1.3) przen. wysoka i szczupła osoba

(1.4) łow. główna część poroża u jeleniowatych, z której wyrastają odnogi

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 3. os. lp ter. od: tykać

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	tyka	tyki
dopełniacz	tyki	tyk
celownik	tyce	tykom
biernik	tykę	tyki
narzędnik	tyką	tykami
miejscownik	tyce	tykach
wołacz	tyko	tyki

(2.1) zob. tykać

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) tyka do chmielu / fasoli / pomidorów

synonimy:

(1.2) żerdź

antonimy:

hiperonimy:

(1.2) podpora

hiponimy:

holonimy:

(1.4) poroże

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. tyczkowanie n, tyczkarz m, tyczkarka ż, tyczkarstwo n

zdrobn. tyczka ż

czas. tyczkować ndk.

przym. tyczkowy, tyczkowaty, tykowaty, tyczkarski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zgrubień zobacz listę tłumaczeń w haśle: tyczka

• francuski: (1.2) perche ż; (1.3) perche ż
• ukraiński: (1.1) ти́ка ż; (1.2) ти́ка ż

źródła: