triángulo

triángulo (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [ˈtɾjaŋ.gu.lo]

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) trójkątny

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) geom. trójkąt

(2.2) muz. triangel, trójkąt

odmiana:

(1) lp triángulo m, triángula ż; lm triángulos m, triángulas ż

(2) lm triángulos

przykłady:

(2.1) Un triángulo es un polígono de tres lados. → Trójkąt jest wielokątem o trzech bokach.

(2.2) El triángulo se considera un instrumento de percusión. → Trójkąt zaliczany jest do instrumentów perkusyjnych.

składnia:

kolokacje:

(2.1) triángulo acutángulo (oxigonio) → trójkąt ostrokątny • triángulo obtusángulo (ambligonio) → trójkąt rozwartokątny • triángulo rectángulo (ortogonio) → trójkąt prostokątny • triángulo escaleno → trójkąt nierównoboczny • triángulo isósceles → trójkąt równoramienny • triángulo equilátero → trójkąt równoboczny

synonimy:

(1.1) triangular

(2.1) trígono

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. triangular

przym. triangular, triangulado

przysł. triangularmente

rzecz. triangulación ż

związki frazeologiczne:

(2.1) triángulo amoroso → trójkąt małżeński

etymologia:

łac. triangŭlus

uwagi:

źródła: