trasa
trasa (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) szlak, droga, arteria
- (1.2) określona droga wyznaczona do przejechania
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik trasa trasy dopełniacz trasy tras celownik trasie trasom biernik trasę trasy narzędnik trasą trasami miejscownik trasie trasach wołacz traso trasy
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.2) marszruta
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) route; (1.2) route
- arabski: (1.2) سكة ż (sikka)
- chiński standardowy: (1.1) 路 (lù), 道 (dào), 道路 (dàolù); (1.2) 路 (lù), 道 (dào), 道路 (dàolù)
- duński: (1.1) rute w; (1.2) rute w
- esperanto: (1.1) vojo
- hiszpański: (1.1) vía ż, ruta ż, camino m; (1.2) itinerario m, trayecto m, recorrido m
- jidysz: (1.1) וועג m (weg); (1.2) וועג m (weg)
- niderlandzki: (1.1) route m/ż, traject n, weg m; (1.2) route m/ż, traject n
- niemiecki: (1.1) Strecke ż; (1.2) Strecke ż
- rosyjski: (1.1) трасса ż; (1.2) трасса ż
- staroegipski: (1.1)
, 
(ꜥ) - szwedzki: (1.1) bana w; (1.2) bana w
- ukraiński: (1.1) тра́са ż; (1.2) маршру́т m
- węgierski: (1.2) járat
- włoski: (1.1) percorso m, strada ż, tragitto m
- źródła:
trasa (język szwedzki)
[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
czasownik przechodni
- (2.1) drzeć, rozdzierać
czasownik zwrotny trasa sig
- (3.1) drzeć się, rozdzierać się
- odmiana:
- (1.1) lp en trasa, trasan; lm trasor, trasorna
- (2-3) att trasa, trasar, trasade, trasat, trasa!, pres. part. trasande, perf. part. trasad
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- czasownik frazowy trasa sönder
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: