trój-

trój- (język polski)

wymowa:

IPA: [truj], AS: [trui ̯]

​

znaczenia:

temat słowotwórczy

(1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych oznaczających trzykrotne wystąpienie czegoś lub całość składającą się z trzech części

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) trójfazowy • trójkąt • trójkołowiec • trójmasztowiec • trójpłat • trójskok • trójwarstwowy • trójwzgórze

synonimy:

(1.1) tri-, try-

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. trzeci mos/mrz, trzy n, trojak mrz, trójka ż, trójeczka ż, potrojenie n, potrajanie n, trojenie n

czas. troić się ndk.

przym. potrójny, trzeci

licz. trzy, troje, potrójny

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. troje

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) three-, tri-
• francuski: (1.1) tri-
• hiszpański: (1.1) tri-
• ukraiński: (1.1) три-
• włoski: (1.1) tri-

źródła: