tier

tier (język afrykanerski)

tier (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) zool. tygrys

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

tier (język angielski)

wymowa:

​ ​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) warstwa

(1.2) kondygnacja, rząd

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

tier (język duński)

en tier (1.2)

wymowa:

Dania: ['tiˀɔ]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) dziesiątka

(1.2) dziesiątak, dycha, moneta o nominale 10

(1.3) autobus linii 10

(1.4) karta do gry o wartości 10

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) = tie → milczeć

odmiana:

(1) en tier, tieren, tiere, tierne

przykłady:

(1.2) Manden gav tjeneren en tier. → Mężczyzna dał kelnerowi dziesiątaka.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) tikrone

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

licz. ti, tiende

skr. ti

rzecz. tiende w

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: