teodycea

teodycea (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) filoz. teol. koncepcja dążąca do uzgodnienia sprzeczności pomiędzy wiarą w dobro i wszechmoc bożą a istnieniem zła i nieszczęść na świecie; zob. też teodycea w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	teodycea	teodycee
dopełniacz	teodycei	teodycei
celownik	teodycei	teodyceom
biernik	teodyceę	teodycee
narzędnik	teodyceą	teodyceami
miejscownik	teodycei	teodyceach
wołacz	teodyceo	teodycee

przykłady:

(1.1) Teodyceę na gruncie chrześcijańskim rozwinął szeroko Augustyn.

(1.1) (…) za antynatalizmem przemawiają te same argumenty, które są stosowane w rozważaniach o teodycei. To nie jest najlepszy ze światów.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. théodicée < gr. θεός δίκη

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) theodicy
• baskijski: (1.1) teodizea
• bułgarski: (1.1) теодицея ż
• chorwacki: (1.1) teodiceja ż
• czeski: (1.1) teodicea ż
• estoński: (1.1) teodiike
• francuski: (1.1) théodicée ż
• hiszpański: (1.1) teodicea ż
• japoński: (1.1) 神義論(しんぎろん) (kami yoshi ron)
• kataloński: (1.1) teodicea ż
• niemiecki: (1.1) Theodizee ż
• nowogrecki: (1.1) θεοδικία ż
• portugalski: (1.1) teodiceia ż
• rosyjski: (1.1) теодицея ż
• serbski: (1.1) теодицеја ż
• słowacki: (1.1) teodícea ż
• ukraiński: (1.1) теодицея ż
• węgierski: (1.1) teodicea
• włoski: (1.1) teodicea ż

źródła: