Przejdź do zawartości

taternictwo

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

taternictwo (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[ˌtatɛrʲˈɲit͡stfɔ], AS[taterʹńictfo], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) odmiana turystyki wyczynowej polegającej na pokonywaniu trudno dostępnych miejsc w Tatrach
(1.2) zdobywanie trudnych partii w wysokich górach
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) alpinizm, wspinaczka górska
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Tatry nmos, taternik m, taterniczka ż, tatrologia ż, tatroznawstwo n
przym. taterniczy, taternicki
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. Tatry[1]
(1.2) < taternictwo (1.1)
uwagi:
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: alpinizm
źródła:
  1. Bogusław Nowowiejski, Pierwiastek onomastyczny w polskiej terminologii sportowej, „Poznańskie Studia Polonistyczne”, „Seria językoznawcza”, t. 19 (39), z. 2, s. 27.