Przejdź do zawartości

szantaż

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

szantaż (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA: [ˈʃãntaʃ], AS: [šãntaš], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) wymuszanie czegoś na kimś pod groźbą ujawnienia jakichś kompromitujących lub wstydliwych informacji o tym kimś; także pod groźbą wykonania czynu innego typu (np. przemocy wobec bliskich)
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikszantaższantaże
dopełniaczszantażuszantaży / szantażów
celownikszantażowiszantażom
biernikszantaższantaże
narzędnikszantażemszantażami
miejscownikszantażuszantażach
wołaczszantażuszantaże
przykłady:
(1.1) Politycy są częstymi ofiarami szantażu.
(1.1) Zbrodnią jest wymuszanie groźbą i szantażem podpisywania deklaracji o współpracy ze Służbą Bezpieczeństwa – mówił ks. Jerzy Popiełuszko[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) stosować szantaż
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. szantażysta m, szantażystka ż, szantażowanie n, zaszantażowanie n
zdrobn. szantażyk m
czas. szantażować ndk., zaszantażować dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) franc. chantage, franc. chanter
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ www.polskieradio.pl
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=szantaż&oldid=8031451”