symulakrum

symulakrum (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌsɨ̃muˈlakrũm], AS: [sỹmulakrũm], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) obraz (najczęściej stworzony przez kino lub telewizję) będący czystą symulacją, tworzącą własną rzeczywistość lub pozorującą istniejącą

odmiana:

przykłady:

(1.1) Człowiek doświadczający cudu konsumpcji również sporządza sobie cały zestaw przedmiotów-symulakrów, znaków zwiastujących szczęście, i czeka (rozpaczliwie, jak ująłby to pewnie jakiś moralizator) na jego pojawienie się.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. symulakr m, symulator mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. simulacrum „podobieństwo”, „pozór” (lm simulacra)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) simulacrum, przest. simulacre
• francuski: (1.1) simulacre m
• włoski: (1.1) simulacro m

źródła: