sumienny

sumienny (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) skrupulatnie wywiązujący się z podjętych obowiązków

(1.2) wykonywany dokładnie, rzetelnie

przymiotnik relacyjny

(2.1) daw. odnoszący się do sumienia, właściwy sumieniu

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	sumienny		sumienna	sumienne	sumienni	sumienne
dopełniacz	sumiennego		sumiennej	sumiennego	sumiennych
celownik	sumiennemu		sumiennej	sumiennemu	sumiennym
biernik	sumiennego	sumienny	sumienną	sumienne	sumiennych	sumienne
narzędnik	sumiennym		sumienną	sumiennym	sumiennymi
miejscownik	sumiennym		sumiennej	sumiennym	sumiennych
wołacz	sumienny		sumienna	sumienne	sumienni	sumienne
stopień wyższy sumienniejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik sumienniejszy sumienniejsza sumienniejsze sumienniejsi sumienniejsze dopełniacz sumienniejszego sumienniejszej sumienniejszego sumienniejszych celownik sumienniejszemu sumienniejszej sumienniejszemu sumienniejszym biernik sumienniejszego sumienniejszy sumienniejszą sumienniejsze sumienniejszych sumienniejsze narzędnik sumienniejszym sumienniejszą sumienniejszym sumienniejszymi miejscownik sumienniejszym sumienniejszej sumienniejszym sumienniejszych wołacz sumienniejszy sumienniejsza sumienniejsze sumienniejsi sumienniejsze
stopień najwyższy najsumienniejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najsumienniejszy najsumienniejsza najsumienniejsze najsumienniejsi najsumienniejsze dopełniacz najsumienniejszego najsumienniejszej najsumienniejszego najsumienniejszych celownik najsumienniejszemu najsumienniejszej najsumienniejszemu najsumienniejszym biernik najsumienniejszego najsumienniejszy najsumienniejszą najsumienniejsze najsumienniejszych najsumienniejsze narzędnik najsumienniejszym najsumienniejszą najsumienniejszym najsumienniejszymi miejscownik najsumienniejszym najsumienniejszej najsumienniejszym najsumienniejszych wołacz najsumienniejszy najsumienniejsza najsumienniejsze najsumienniejsi najsumienniejsze

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	sumienny		sumienna	sumienne	sumienni	sumienne
dopełniacz	sumiennego		sumiennej	sumiennego	sumiennych
celownik	sumiennemu		sumiennej	sumiennemu	sumiennym
biernik	sumiennego	sumienny	sumienną	sumienne	sumiennych	sumienne
narzędnik	sumiennym		sumienną	sumiennym	sumiennymi
miejscownik	sumiennym		sumiennej	sumiennym	sumiennych
wołacz	sumienny		sumienna	sumienne	sumienni	sumienne
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) sumienny lekarz / nauczyciel / urzędnik / rzemieślnik /… • sumienny i obowiązkowy • sumienny i skrupulatny

(1.2) sumienna praca • sumienne wykonywanie obowiązków

synonimy:

(1.1-2) obowiązkowy, pieczołowity, pilny, rzetelny, skrupulatny, solidny, staranny; przest. reg. akuratny

antonimy:

(1.1-2) nieobowiązkowy, nierzetelny, niestaranny; przest. reg. nieakuratny

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sumienie n, sumienność ż

przysł. sumiennie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) conscientious, scrupulous, dutiful, faithful; (1.2) conscientious, scrupulous
• białoruski: (1.1) добрасумленны, акуратны; (1.2) добрасумленны, акуратны
• chiński standardowy: (1.1) 认真 (rènzhēn); (1.2) 认真 (rènzhēn)
• francuski: (1.1) consciencieux, scrupuleux, zélé; (1.2) consciencieux, scrupuleux
• hiszpański: (1.1) concienzudo; (1.2) concienzudo
• interlingua: (1.1) conscientiose
• kazachski: (1.1) ұжданды
• litewski: (1.1) sąžiningas
• niderlandzki: (1.1) gewetensvol
• niemiecki: (1.1) gewissenhaft; (1.2) gewissenhaft
• portugalski: (1.1) assíduo; (1.2) assíduo
• rosyjski: (1.1) добросовестный; (1.2) добросовестный
• ukraiński: (1.1) добросовісний; (1.2) добросовісний
• węgierski: (1.1) lelkiismeretes; (1.2) lelkiismeretes
• włoski: (1.1) assiduo, coscienzioso, religioso; (1.2) coscienzioso

źródła: