sonderbar
Wygląd
sonderbar (język niemiecki)
[edytuj]- wymowa:
- IPA: /ˈzɔndɐˌbaːɐ̯/ wymowa austriacka
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) dziwny
- odmiana:
- (1.1)
(zob. deklinacja przymiotnikowa) liczba pojedyncza liczba mnoga przypadek deklinacja m ż n m ż n Nom. słaba
mieszana
mocnader sonderbare
ein sonderbarer
sonderbarerdie sonderbare
eine sonderbare
sonderbaredas sonderbare
ein sonderbares
sonderbaresdie sonderbaren
sonderbaren
sonderbareGen. słaba
mieszana
mocnades sonderbaren
eines sonderbaren
sonderbarender sonderbaren
einer sonderbaren
sonderbarerdes sonderbaren
eines sonderbaren
sonderbarender sonderbaren
sonderbaren
sonderbarerDat. słaba
mieszana
mocnadem sonderbaren
einem sonderbaren
sonderbaremder sonderbaren
einer sonderbaren
sonderbarerdem sonderbaren
einem sonderbaren
sonderbaremden sonderbaren
sonderbaren
sonderbarenAkk. słaba
mieszana
mocnaden sonderbaren
einen sonderbaren
sonderbarendie sonderbare
eine sonderbare
sonderbaredas sonderbare
ein sonderbares
sonderbaresdie sonderbaren
sonderbaren
sonderbarestopień wyższy (Komparativ) sonderbarer- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba
mieszana
mocnader sonderbarere
ein sonderbarerer
sonderbarererdie sonderbarere
eine sonderbarere
sonderbareredas sonderbarere
ein sonderbareres
sonderbareresdie sonderbareren
sonderbareren
sonderbarereGen. słaba
mieszana
mocnades sonderbareren
eines sonderbareren
sonderbarerender sonderbareren
einer sonderbareren
sonderbarererdes sonderbareren
eines sonderbareren
sonderbarerender sonderbareren
sonderbareren
sonderbarererDat. słaba
mieszana
mocnadem sonderbareren
einem sonderbareren
sonderbareremder sonderbareren
einer sonderbareren
sonderbarererdem sonderbareren
einem sonderbareren
sonderbareremden sonderbareren
sonderbareren
sonderbarerenAkk. słaba
mieszana
mocnaden sonderbareren
einen sonderbareren
sonderbarerendie sonderbarere
eine sonderbarere
sonderbareredas sonderbarere
ein sonderbareres
sonderbareresdie sonderbareren
sonderbareren
sonderbarerestopień najwyższy (Superlativ) sonderbarst- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba
mieszana
mocnader sonderbarste
ein sonderbarster
sonderbarsterdie sonderbarste
eine sonderbarste
sonderbarstedas sonderbarste
ein sonderbarstes
sonderbarstesdie sonderbarsten
sonderbarsten
sonderbarsteGen. słaba
mieszana
mocnades sonderbarsten
eines sonderbarsten
sonderbarstender sonderbarsten
einer sonderbarsten
sonderbarsterdes sonderbarsten
eines sonderbarsten
sonderbarstender sonderbarsten
sonderbarsten
sonderbarsterDat. słaba
mieszana
mocnadem sonderbarsten
einem sonderbarsten
sonderbarstemder sonderbarsten
einer sonderbarsten
sonderbarsterdem sonderbarsten
einem sonderbarsten
sonderbarstemden sonderbarsten
sonderbarsten
sonderbarstenAkk. słaba
mieszana
mocnaden sonderbarsten
einen sonderbarsten
sonderbarstendie sonderbarste
eine sonderbarste
sonderbarstedas sonderbarste
ein sonderbarstes
sonderbarstesdie sonderbarsten
sonderbarsten
sonderbarste
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: