skrapa

skrapa (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) skrobak

(1.2) powierzchowna ranka, zadraśnięcie, zadrapanie

(1.3) drapacz chmur, wieżowiec

(1.4) ostra nagana, bura

czasownik przechodni

(2.1) drapać, skrobać, szorować

czasownik zwrotny skrapa sig

(3.1) zadrapać się

odmiana:

(1.1-4) en skrapa, skrapan, skrapor, skraporna

(2.1) att skrapa, skrapar, skrapade, skrapat, skrapa!

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) skråma, rispa, repa, skrapsår, skrubbsår

(1.3) skyskrapa

(1.4) tillrättavisning, reprimand, minnesbeta, näsbränna, näsknäpp, upptuktelse, bassning, avhyvling, åthutning

(2.1) riva, repa, skava, skrubba, raspa, rispa

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. skrap, skrapande, skrapning

przym. skrapad, skrapande

związki frazeologiczne:

złożenie rzecz. skrapjärn, skrapsår, badskrapa, fotskrapa, hästskrapa, skyskrapa, träskrapa

czas. frazowy skrapa av, skrapa bort, skrapa ihop, skrapa ur

fraza czas. skrapa med foten

etymologia:

uwagi:

źródła: