skop
Wygląd
skop (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) zootechn. wykastrowany baran
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (2.1) hist. danina dla władcy za czasów Piastów[1]
- (2.2) przest. lub techn. ilość ziemi przeznaczona do skopania[1]
- (2.3) gw. zob. szkop (pojemnik, naczynie z jednym uchem, wykonane metodą bednarską)
czasownik, forma fleksyjna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik skop skopy dopełniacz skopa skopów celownik skopowi skopom biernik skopa skopy narzędnik skopem skopami miejscownik skopie skopach wołacz skopie skopy - (2.2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik skop skopy dopełniacz skopu skopów celownik skopowi skopom biernik skop skopy narzędnik skopem skopami miejscownik skopie skopach wołacz skopie skopy
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- (1.1) rzecz. skopowina ż; zdrobn. skopek[3][1], szkopik[1]; przym. skopowy
- (2.3) rzecz. zdrobn. szkopek[1], szkopka[1], skopek[1], gw. skopecek[1], gw. skopecyk[1]
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) wether
- czeski: (1.1) skopec m
- duński: (1.1) bede w
- kaszubski: (1.1) skòp m
- łaciński: (1.1) vervex m
- niemiecki: (1.1) Hammel m, Schöps m
- źródła:
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 Hasło „skop” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. VI: S-Ś, Warszawa 1900–1927, s. 161.
- ↑ Maria Konopnicka: Pan Balcer w Brazylii
- ↑ Hasło „skopek” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.