sikorka

sikorka (język polski)

wymowa:

IPA: [ɕiˈkɔrka], AS: [śikorka], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ornit. zob. sikora

(1.2) pot. młoda dziewczyna

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sikorka	sikorki
dopełniacz	sikorki	sikorek
celownik	sikorce	sikorkom
biernik	sikorkę	sikorki
narzędnik	sikorką	sikorkami
miejscownik	sikorce	sikorkach
wołacz	sikorko	sikorki

przykłady:

(1.1) Wyszedł z drumli głos cudny, aż rozbrzmiały echa, i zaraz w zaroślach odezwały się drozdy, zięby, sikorki, piegże i inne drobne ptactwo, jakby ukryta kapela, co tylko znaku czeka.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sikora ż, sikoreczka ż, sikorowate nmos

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: sikora

• czeski: (1.1) sýkorka ż

źródła: