sedes
sedes (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sedes sedesy dopełniacz sedesu sedesów celownik sedesowi sedesom biernik sedes sedesy narzędnik sedesem sedesami miejscownik sedesie sedesach wołacz sedesie sedesy
- przykłady:
- (1.1) Przed wejściem na teren łaźni stał szereg toalet publicznych, zwanych vespasianae, których widoczne do dziś marmurowe sedesy należą do najstarszych w Europie.[3]
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- sedes apostolica
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) toilet seat
- esperanto: (1.1) necesujo
- źródła:
- ↑
Hasło „sedes” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑
Hasło „sedes” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Wiesława Rusin, Grecja. Praktyczny przewodnik, Wydawnictwo Pascal, Bielsko-Biała 2007, 978-83-7304-753-2, notatka o starożytnym Dion, s. 227
sedes (język łaciński)
[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
czasownik, forma fleksyjna
- odmiana:
- (1.1-2) sed|es, ~is (deklinacja III, paradygmat I spółgłoskowy)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sēdēs sēdēs dopełniacz sēdis sēdium celownik sēdī sēdibus biernik sēdem sēdēs, sēdīs ablatyw sēde sēdibus wołacz sēdēs sēdēs
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. sedeo → siedzieć; źródłosłów dla hiszp. sede, katal. seu, pol. sedes, port. sede, wł. sede
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „sedes” w: Anna Kłys, 1000 łacińskich słów(ek). Ilustrowany słownik łacińsko-polski, polsko-łaciński, Albatros Media Level Trading, Prague-Czernica 2014, ISBN 978-80-266-0455-6, s. 10.