samowolny
Wygląd
samowolny (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) postępujący według własnej woli, nie licząc się z innymi, z przepisami
- (1.2) świadczący o samowolnej (1.1) postawie
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik samowolny samowolna samowolne samowolni samowolne dopełniacz samowolnego samowolnej samowolnego samowolnych celownik samowolnemu samowolnej samowolnemu samowolnym biernik samowolnego samowolny samowolną samowolne samowolnych samowolne narzędnik samowolnym samowolną samowolnym samowolnymi miejscownik samowolnym samowolnej samowolnym samowolnych wołacz samowolny samowolna samowolne samowolni samowolne
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) samowolne oddalenie
- synonimy:
- (1.1) arbitralny, niesubordynowany, niezdyscyplinowany, sobiepański, własnowolny
- (1.2) arbitralny, bezprawny, niesubordynowany, sobiepański, woluntarystyczny, własnowolny
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) nieposłuszny, niedemokratyczny[1]
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. samowola ż, samowolka ż, samowolność ż
- przysł. samowolnie
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) self-willed, wilful, arbitrary; (1.2) lawless, unauthorized
- bułgarski: (1.1) самоволен
- esperanto: (1.1) arbitra; (1.2) arbitra
- fiński: (1.1) mielivaltainen
- francuski: (1.1) anarchique
- hiszpański: (1.1) arbitrario, desenfrenado; (1.2) arbitrario
- kaszubski: (1.1) rozwòlony, swòji wòlë
- niemiecki: (1.1) eigenwillig; (1.2) eigenmächtig, willkürlich
- szwedzki: (1.1) självsvåldig, egenmäktig
- włoski: (1.1) arbitrario; (1.2) arbitrario
- źródła:
- ↑ Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.