rubryka

rubryka (język polski)

rubryki (1.1)

wymowa:

IPA: [ruˈbrɨka], AS: [rubryka] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) puste pole na formularzu, kwestionariuszu, księgach rachunkowych przeznaczone na umieszczenie w nim konkretnej informacji

(1.2) w czasopismach: dział poświęcony pewnemu odrębnemu rodzajowi informacji, powtarzający się w każdym numerze i mający tam stałe miejsce

(1.3) napis, tytuł w starych rękopisach wykonany czerwoną farbą

(1.4) rel. przepis kościelny, objaśniający ceremonię towarzyszącą modlitwie, nabożeństwu

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	rubryka	rubryki
dopełniacz	rubryki	rubryk
celownik	rubryce	rubrykom
biernik	rubrykę	rubryki
narzędnik	rubryką	rubrykami
miejscownik	rubryce	rubrykach
wołacz	rubryko	rubryki

przykłady:

(1.1) W tę rubrykę trzeba wpisać dane małżonka.

(1.1) Zapomniałem wpisać nazwisko do rubryki, ale w każdej chwili mogę uzupełnić braki.

składnia:

kolokacje:

(1.1) rubryka znaczeniowa

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. rubryczka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. rubrica → tytuł prawa napisany czerwoną farbą < łac. ruber

uwagi:

zob. też rubryka w Wikipedii

tłumaczenia:

• bułgarski: (1.1) графа ż; (1.2) рубрика ż
• kaszubski: (1.1) rubrika ż; (1.2) dzélëk m, rubrika ż
• słowacki: (1.1) rubrika ż

źródła: