robotniczy

robotniczy (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌrɔbɔtʲˈɲit͡ʃɨ], AS: [robotʹńičy], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) dotyczący robotników

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	robotniczy		robotnicza	robotnicze	robotniczy	robotnicze
dopełniacz	robotniczego		robotniczej	robotniczego	robotniczych
celownik	robotniczemu		robotniczej	robotniczemu	robotniczym
biernik	robotniczego	robotniczy	robotniczą	robotnicze	robotniczych	robotnicze
narzędnik	robotniczym		robotniczą	robotniczym	robotniczymi
miejscownik	robotniczym		robotniczej	robotniczym	robotniczych
wołacz	robotniczy		robotnicza	robotnicze	robotniczy	robotnicze
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) W 33 powiatach ogłoszono stan wyjątkowy, rozwiązano liczne organizacje robotnicze, aresztowano wielu działaczy.

składnia:

kolokacje:

(1.1) klasa robotnicza • robotniczo-chłopski

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. robotnik m, robot m, robota ż, robol m, robienie n, robotnica ż, robotniczość ż, robo n, robociarz mos

przym. roboczy

czas. robić, wyrabiać

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) working, worker's
• bułgarski: (1.1) работнически
• duński: (1.1) w złożeniach arbejder-
• francuski: (1.1) ouvrier
• niemiecki: (1.1) w złożeniach Arbeiter-
• włoski: (1.1) operaio

źródła: