religiant

religiant (język polski)

wymowa:

IPA: [rɛˈlʲiɟjãnt] IPA: [relʹiǵi ̯ãnt] zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j • nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) książk. pogard. człowiek przesadnie pobożny

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	religiant	religianci
dopełniacz	religianta	religiantów
celownik	religiantowi	religiantom
biernik	religianta	religiantów
narzędnik	religiantem	religiantami
miejscownik	religiancie	religiantach
wołacz	religiancie	religianci
depr. M. i W. lm: (te) religianty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) dewot; iron. nabożniś, pobożniś, świętoszek; książk. bigot, zelota

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) gorliwiec, nadgorliwiec

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. religianctwo n, religiantyzm m, religia ż

forma żeńska religiantka ż

przym. religiancki, religijny

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. religia -ant

uwagi:

tłumaczenia:

• kazachski: (1.1) діншіл
• rosyjski: (1.1) святоша m, верун m, богомол m

źródła: