radykał
radykał (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) ekstremista, zwolennik radykalizmu, osoba o poglądach skrajnych
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik radykał radykałowie / rzad. radykali[1] dopełniacz radykała radykałów celownik radykałowi radykałom biernik radykała radykałów narzędnik radykałem radykałami miejscownik radykale radykałach wołacz radykale radykałowie / rzad. radykali depr. M. i W. lm: (te) radykały
- przykłady:
- (1.1) (…) u nas radykał znaczy tyle, co ekstremista, polityczny wariat. Tymczasem łacińskie określenie „radicalis" znaczy tyle, co „zakorzeniony" (od radix - korzeń), odwołujący się do źródła[2].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. radykalizm m, radykalność ż, radykalista m
- forma żeńska radykalistka ż
- czas. radykalizować ndk.
- przym. radykalny
- przysł. radykalnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) radical
- białoruski: (1.1) радыкал m
- czeski: (1.1) radikál m
- duński: (1.1) radikaler w
- francuski: (1.1) radical m
- jidysz: (1.1) ראַדיקאַל m (radikal)
- łotewski: (1.1) radikālis m
- rosyjski: (1.1) радикал m
- ukraiński: (1.1) радикал m
- źródła:
- ↑ Hasło „radykał” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 623.
- ↑ „Wprost”, nr 22-25, 2006, s. 3.