rówieśnik
rówieśnik (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rówieśnik rówieśnicy dopełniacz rówieśnika rówieśników celownik rówieśnikowi rówieśnikom biernik rówieśnika rówieśników narzędnik rówieśnikiem rówieśnikami miejscownik rówieśniku rówieśnikach wołacz rówieśniku rówieśnicy
- przykłady:
- (1.1) W życiu bym nie pomyślał, że ten łysy facet jest naszym rówieśnikiem.
- (1.1) Marta i Grzesiek to nasi rówieśnicy, a mają już dorosłe dzieci.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) równolatek, jednolatek
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rówieśnictwo n
- forma żeńska rówieśnica ż, rówieśniczka ż
- przym. rówieśniczy, rówieśny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) age-mate, peer
- baskijski: (1.1) adinkide
- białoruski: (1.1) равеснік m
- bułgarski: (1.1) връстник m
- chiński standardowy: (1.1) 同龄人
- czeczeński: (1.1) нийсархо
- czeski: (1.1) vrstevník m
- esperanto: (1.1) samaĝulo
- francuski: (1.1) du même âge
- hiszpański: (1.1) coetáneo
- kazachski: (1.1) жастас, құрдас
- niemiecki: (1.1) Altersgenosse m
- nowogrecki: (1.1) συνομήλικος m, συνηλικιώτης m
- rosyjski: (1.1) ровесник m
- słowacki: (1.1) rovesník m
- słoweński: (1.1) vrstnik m
- szwedzki: (1.1) årsbarn n
- ukraiński: (1.1) ровесник m
- źródła: