putto

putto (język polski)

putta (1.1)

wymowa:

(spolszczona) ‹puto›

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki lub męski

(1.1) ikonogr. motyw dekoracyjny w sztuce przedstawiający małe nagie dziecko (najczęściej chłopca); zob. też putto w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	putto	putta
dopełniacz	putta	putt puttów
celownik	puttu puttowi	puttom
biernik	putto	putta
narzędnik	puttem	puttami
miejscownik	putcie	puttach
wołacz	putto	putta

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

putto (język angielski)

putti (1.1)

wymowa:

bryt. IPA: /ˈpʊtəʊ/

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) putto

odmiana:

(1.1) lp putto; lm putti

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

putto (język czeski)

putto (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) putto

odmiana:

(1.1) nieodm.

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

putto (język hiszpański)

putto (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) putto

odmiana:

(1.1) lm putti lub puttos

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: