przytaczać

przytaczać (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. przytoczyć)

(1.1) tocząc, doprowadzać do danego miejsca

(1.2) przywoływać czyjąś wypowiedź, fragment tekstu

(1.3) podawać w celu ukazania dowodów, faktów

czasownik zwrotny niedokonany przytaczać się (dk. przytoczyć się)

(2.1) tocząc się, docierać gdzieś

(2.2) pot. docierać do jakiegoś miejsca w sposób niezgrabny, z opóźnieniem, z trudem

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) dotaczać

(1.2) cytować

(1.3) podawać, prezentować, przedstawiać, wyliczać, wymieniać

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. przytaczanie n, przytoczenie n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) quote; (1.3) adduce
• chiński standardowy: (1.2) 举 (jǔ); (1.3) 举 (jǔ)
• francuski: (1.2) citer; (1.3) alléguer
• hiszpański: (1.2) citar; (1.3) alegar
• niemiecki: (1.1) heranrollen; (1.2) zitieren; (1.3) anführen, vorbringen

źródła: