przyrodnik

przyrodnik (język polski)

wymowa:

IPA: [pʃɨˈrɔdʲɲik], AS: [pšyrodʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) nauk. uczony, specjalista w zakresie nauk przyrodniczych

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	przyrodnik	przyrodnicy
dopełniacz	przyrodnika	przyrodników
celownik	przyrodnikowi	przyrodnikom
biernik	przyrodnika	przyrodników
narzędnik	przyrodnikiem	przyrodnikami
miejscownik	przyrodniku	przyrodnikach
wołacz	przyrodniku	przyrodnicy

przykłady:

(1.1) Leśnicy radzili z przyrodnikami na temat planowanych przedsięwzięć w Puszczy Białowieskiej.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) przyrodoznawca, biolog

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. przyroda ż

forma żeńska przyrodniczka ż

przym. przyrodniczy

przysł. przyrodniczo

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. przyroda -nik

uwagi:

por. ekolog

tłumaczenia:

• bułgarski: (1.1) естественик m
• francuski: (1.1) naturaliste m
• hiszpański: (1.1) naturalista m
• niemiecki: (1.1) Naturforscher m
• nowogrecki: (1.1) φυσιοδίφης m
• ukraiński: (1.1) природник m

źródła: