Przejdź do zawartości

promieniowanie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

promieniowanie (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[ˌprɔ̃mʲjɛ̇̃ɲɔˈvãɲɛ], AS[prõmʹi ̯ė̃ńovãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.nazal.-ni…akc. pob.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) fiz. strumień cząstek lub fal wysyłanych przez ciało; zob. też promieniowanie w Wikipedii
(1.2) rzecz. odczas. od promieniować
odmiana:
(1.1)
(1.2) blm,
przykłady:
(1.1) Zasada działania pirometru opiera się na pomiarze natężenia promieniowania cieplnego emitowanego przez badane ciało.
składnia:
kolokacje:
(1.1) promieniowanie fal elektromagnetycznych / radiowe / mikrofalowe / tła / reliktowe / cieplne / termiczne / podczerwone / świetlne / słoneczne / laserowe / ultrafioletowe / nadfioletowe / rentgenowskie / Roentgena / synchrotronowe / gamma / korpuskularne / beta / alfa / naturalne / kosmiczne / jonizujące / niejonizujące / jąder / jądrowe / plazmy / hamowania
synonimy:
(1.1) radiacja, emanacja
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. napromieniować, promieniować ndk.
rzecz. promień mrz
przym. popromienny
przysł. promiennie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: