precel
precel (język polski)
[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
- (1.1) kulin. rodzaj obwarzanka o charakterystycznym kształcie zbliżonym do ósemki; zob. też precel w Wikipedii
- (1.2) środ. inform. artykuł tematyczny, pisany do tzw. katalogu „presell page”, którego zadaniem jest sztuczne podbijanie rankingu jakiejś strony internetowej w wynikach wyszukiwarek
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik precel precle dopełniacz precla precli / rzad. preclów[1][2][3] celownik preclowi preclom biernik precel / precla[1][2][3] precle narzędnik preclem preclami miejscownik preclu preclach wołacz preclu precle
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) niem. Brezel[4] < swn. brezitella < śr.łac. bracellus lub śr.łac. pretiolum[5]
- (1.2) ang. presell page
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) pretzel
- esperanto: (1.1) breco, t. krakeno
- jidysz: (1.1) בייגל m (bejgl)
- niemiecki: (1.1) Brezel ż
- rosyjski: (1.1) брецель m
- ukraiński: (1.1) брецель m
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Hasło „precel” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 860.
- ↑ 2,0 2,1 Hasło „precel” w: Jan Grzenia, Słownik poprawnej polszczyzny, Świat Książki, Warszawa 2004, ISBN 83-7391-405-6, s. 345.
- ↑ 3,0 3,1 Hasło „precel” w: Daniela Podlawska, Magdalena Światek-Brzezińska, Słownik poprawnej polszczyzny, Wydawnictwo Szkolne PWN ParkEdukacja, Warszawa-Bielsko-Biała 2009, ISBN 978-83-7446-842-8, s. 344.
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Zapytania i odpowiedzi, „Poradnik Językowy” nr 3/1905, s. 39.