Przejdź do zawartości

pozielenieć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pozielenieć (język polski)

[edytuj]
nagrobki pozieleniały (1.1)
wymowa:
IPA[ˌpɔʑɛˈlɛ̃ɲɛ̇t͡ɕ], AS[poźelńėć], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.nazal.akc. pob.
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. zielenieć)

(1.1) nabrać zielonej barwy[1]
(1.2) o produktach spożywczych: zepsuć się, nabierając zielonkawego odcienia[1]
(1.3) o ludziach: bardzo zblednąć, do zielonkawego odcienia[1]
odmiana:
(1.1-3) koniugacja III
przykłady:
(1.1) Pozieleniał bruk na placu wokół fontanny i piski zabytkowy ratusz[2].
(1.2) Dziś te czekoladki można wyrzucić. Pozieleniały, śmierdzą. Śmierdzą tak samo, jak to, co robicie na co dzień. A na co dzień śmierdzicie[3].
(1.3) Wszyscy pozielenieją z zazdrości na sam zapach tych placków![4]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zzielenieć
(1.2) zzielenieć
(1.3) zzielenieć
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zielone nmos/n, ziele n, zielsko n, zioło n, zieleń ż, zieleniec mrz, zielonka ż, zielenica ż, zielenina ż, zielenizna ż, zieleniatka ż, zieleniak m, zieloność ż, zielnik ż, Zieleniec m, Zielona ż, Zielone, Zielonki nmos, Zieloni nmos, zielarz mos, zielarka ż, zieleniarstwo n, zielnictwo n, zielenienie n, zazielenienie n, zzielenienie n
czas. zielenić ndk., zazielenić dk., zielenieć ndk., zazielenieć dk., zzielenieć dk.
przym. zielony, zielonawy, zielonkawy, zielenisty, zielny, zieloniutki, zieloniuchny, zieleniutki, zieleniuchny
przysł. zielono, zielonkawo, zieleniście
tem. słow. zielono-
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: