potwierdzenie
potwierdzenie (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- IPA: [ˌpɔtfʲjɛrˈd͡zɛ̃ɲɛ], AS: [potfʹi ̯erʒẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• -ni…• akc. pob.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od potwierdzić
- (1.2) pismo, wypowiedź lub podpis, które coś potwierdzają
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik potwierdzenie potwierdzenia dopełniacz potwierdzenia potwierdzeń celownik potwierdzeniu potwierdzeniom biernik potwierdzenie potwierdzenia narzędnik potwierdzeniem potwierdzeniami miejscownik potwierdzeniu potwierdzeniach wołacz potwierdzenie potwierdzenia
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.2) zgoda, afirmacja, legitymacja
- antonimy:
- (1.1) odrzucenie, zanegowanie
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. potwierdzanie n, potwierdzalność ż
- czas. potwierdzać ndk., potwierdzić dk.
- przym. potwierdzalny, potwierdzeniowy
- przysł. potwierdzalnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) affirmation, confirmation, corroboration, acknowledgement
- arabski: (1.2) تأكيد m, إقرار m, توكيد m
- duński: (1.2) bekræftelse w
- francuski: (1.2) affirmation ż, confirmation ż
- hiszpański: (1.2) afirmación ż
- interlingua: (1.2) confirmation
- japoński: (1.2) 承認(しょうにん)
- jidysz: (1.2) (otrzymania) קבלה ż (kabole)
- kataloński: (1.2) confirmació ż
- łaciński: (1.2) affirmatio ż
- niemiecki: (1.2) Bestätigung ż
- norweski (bokmål): (1.2) bekreftelse m
- paszto: (1.1) اثبات m
- portugalski: (1.2) confirmação ż
- rosyjski: (1.2) подтверждение n
- szwedzki: (1.2) bekräftelse w
- włoski: (1.2) confermazione ż, ratificazione ż, conferma ż
- źródła: