Przejdź do zawartości

potępiać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

potępiać (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[pɔˈtɛ̃mpʲjät͡ɕ], AS[potmpʹi ̯äć], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.nazal.asynch. ę i → j  ?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) nie pochwalać, ganić kogoś, uznawać kogoś winnym
(1.2) rel. skazywać na potępienie, skazywać na piekło
odmiana:
(1.1-2) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Społeczność międzynarodowa potępia wszelkie formy interwencji z wyjątkiem działań podjętych pod auspicjami ONZ przeciwko państwu ustawicznie łamiącemu prawo międzynarodowe i naruszającemu zasady pokojowego współistnienia[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) odrzucać
(1.2) skazywać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. potępienie n, potępianie n
czas. potępić
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: