poligraf

poligraf (język polski)

wymowa:

IPA: [pɔˈlʲiɡraf], AS: [polʹigraf], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba zajmująca się zawodowo poligrafią

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) wykrywacz kłamstw

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	poligraf	poligrafowie
dopełniacz	poligrafa	poligrafów
celownik	poligrafowi	poligrafom
biernik	poligrafa	poligrafów
narzędnik	poligrafem	poligrafami
miejscownik	poligrafie	poligrafach
wołacz	poligrafie	poligrafowie

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	poligraf	poligrafy
dopełniacz	poligrafa	poligrafów
celownik	poligrafowi	poligrafom
biernik	poligraf	poligrafy
narzędnik	poligrafem	poligrafami
miejscownik	poligrafie	poligrafach
wołacz	poligrafie	poligrafy

przykłady:

(1.1) Wystawie towarzyszą spotkania z artystami, typografami, poligrafami, bibliofilami, dystrybutorami papieru – ludźmi, którzy poświęcili się książce.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) poligrafik, drukarz

(2.1) wariograf, wykrywacz kłamstw

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. poligrafia ż, poligrafika ż

przym. poligraficzny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• hiszpański: (1.1) tipógrafo m; (2.1) polígrafo m
• rosyjski: (1.1) полиграфист m

źródła: